Παλεύω
Με σφυριά τους ανθρώπους και τις μέρες βαριές
Να σκαλίσω παράθυρο λέξη-λέξη χτυπάω
Στα χέρια μου ρόζοι να πετάξουν κλαδιά
Βαρεθήκατε να μ’ ακούτε
Το ξέρω
Κούραση κλείνει τα μάτια
Γλυκά παγώνει ο θάνατος Δεν θα πάψω
Δεν θα πάψω. Σας χρωστώ ένα λουλούδι
Μου χρωστάτε μι’ απάντηση
Δεν μπορείτε να φύγετε τώρα
Θα μας κάψει το χιόνι
Είναι ύπνος ο θάνατος
Που μαυλίζει
Το ξέρω
Σα φίδι γλιστράει στο αίμα μου
Σας μιλώ
Να μένουμε ξάγρυπνοι
Έχουμε κλήρο στην άνοιξη
Τον πληρώσαμε μ’ έρωτα
Δεν θ’ αφήσω κανέναν
Να το σκάσει απ’ τ’ όνειρο
Σας κλειδώνω στο πάθος μου
Με βρισιές και γροθιές
Να πονάμε
Μέχρις ότου απλώσουμε δάκρυα
Στ’ άγονα χώματα
Να βλαστήσουνε άνθρωποι
12/11/00