"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007

".......
όποιος την ερημιά φωτίζει
έχει ακόμη μέσα του ανθρώπους
......."


οι στίχοι που "αναρτήθηκαν" μέσα μου σήμερα,
χαρισμένοι σε όλους μας από τον Οδ. Ελύτη

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

το δώρο μου

Η ομορφιά δεν περιγράφεται (αφού άλλωστε "είναι ο σκόπελος της λογικής" κατά τον Πλάτεν), γι' αυτό δεν θα επιχειρήσω να σας πω τίποτα για την ομορφιά που ζουν όλες μου οι αισθήσεις, αλλά δεν άντεχα να μην σας κάνω ένα καλό δώρο για τα Χριστούγεννα:
λίγοι πολύ αγαπημένοι στίχοι του Σεφέρη που τους θυμάμαι από μνήμης (ελπίζω σωστά) και οι οποίοι εκτός από βιωμένη αλήθεια, περιέχουν και την ευχή μου σ' αυτήν την ιδιαίτερη παρέα.

..........
οι άγγελοι είναι λευκοί, πυρωμένοι λευκοί
και μαραίνεται το μάτι που θα τους αντικρίσει
και πρέπει να γίνεις σαν την πέτρα
άμα γυρεύεις τη συναναστροφή τους
κι άμα γυρεύεις το θαύμα
σκόρπισε το αίμα σου στις οχτώ γωνιές των ανέμων
γιατί το θαύμα δεν κατοικεί παρά στις φλέβες των ανθρώπων.

(με πολλή αγάπη σ' εσάς που "σκορπάτε το αίμα σας στις οχτώ γωνιές των ανέμων"...)

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

Αφιερωμένο

Και μια που κάτι φίλοι γυρεύουν το πνεύμα των Χριστουγέννων, να τους αφιερώσω κάποιους αδημοσίευτους στίχους μου, μήπως το βρουν εκεί. Αφιερωμένο στον Γιώργο_στ. και την παρέα του. (παρασπονδία: και στον αδερφό μου που λατρεύω και γιορτάζει κι έχω τους λόγους μου)

Γέμιζαν λάσπες οι λακκούβες των ματιών μας
Βρέχει ασταμάτητα
σ’ αυτόν το δρόμο προς τη Βηθλεέμ
Φέρνει κουτσαίνοντας κουβέρτες
η γυναίκα του παλιού ξενοδοχείου
να κοιμηθούμε όπως-όπως να στεγνώσουμε
Πάνε τώρα τόσες νύχτες
που αριολογούσαμε τις σκέψεις μας
να πιάσουμε ένα νεύμα τ’ ουρανού
Μα ο άγγελος κρυμμένος
άλλοτε σ’ ένα σουβλατζίδικο σκυφτός
άλλοτε κλείνοντας βιαστικά την πόρτα του σπιτιού του
κι άλλοτε αφηρημένος
ψώνιζε στη λαϊκή τα αναγκαία.
Πάντα την τελευταία στιγμή
με σκούνταγε ο φίλος
και τρέχαμε ξοπίσω του λαχανιασμένοι
από ελπίδα σε ελπίδα
κι από απελπισία σ’ άλλη απελπισία
μας έφτασε ως εδώ ο ξιπασμένος
χωρίς δραχμή στην τσέπη
να πληρώνουμε ό,τι έχουμε ιερό για λίγον ύπνο
ακούγοντας πίσω απ’ τον τοίχο τα ποντίκια
και στο μυαλό μας ένας λαβύρινθος φωνές
κι η Αριάδνη πια γριά να ροχαλίζει
«Κοιμήσου τώρα», μου λέει ο φίλος
γυρίζοντας πλευρό
και μια στιγμή πριν απ’ το βάρος
κλείσουν τα μουσκεμένα βλέφαρα
μου φάνηκε πως είδα
στα μάτια του το βλέμμα εκείνου,
του κυνηγημένου.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007


Έκθεση του Γ. Ρόρρη στην Αθήνα. Δείτε αφιέρωμα στον καλλιτέχνη και τη δουλειά του στο ηλεκτρονικό περιοδικό http://www.hridanos.gr/

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Μια νέα Κίνηση Πολιτών στην Ηλιούπολη. Σιδεροκέφαλοι!


«ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ»
ΚΙΝΗΣΗ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ-ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

ΠΟΛΙΤΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ


ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΎΞΗ

«Λάμπει μέσα μου εκείνο που αγνοώ,
μα ωστόσο λάμπει»


Σε μια εποχή ραγδαίων ανακατατάξεων όπου:
ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί πολλαπλά και πολύτροπα
οι θεμελιακές αξίες πάνω στις οποίες στηρίζονταν οι ανθρώπινες και κοινωνικές σχέσεις έχουν διαβρωθεί επικίνδυνα και έχουν υποκατασταθεί από έναν άκρατο ωφελιμισμό και ατομοκεντρισμό
ο πολιτισμός της καθημερινότητας πλήττεται από παντού
η καλλιτεχνική δημιουργία συνθλίβεται κάτω από την πίεση της πολιτιστικής βιομηχανίας
το αστικό περιβάλλον γίνεται αποπνικτικά μη βιώσιμο
ο πλανήτης μας καταστρέφεται με τρόπο μη αναστρέψιμο
ο άνθρωπος υποβιβάζεται διαρκώς
σε ένα απρόσωπο νούμερο μετρήσεων
σε έναν παθητικό καταναλωτή υλικών και μη προϊόντων
σε ένα μοναχικό, αδύναμο και εξόριστο από την ίδια του την ζωή άτομο
Στην εποχή:
της μαζικής δημοκρατίας,
της μαζικής κουλτούρας,
της ιδιότυπης εξουσίας των Μ.Μ.Ε.,
της παγκόσμιας κυριαρχίας ισχυρών συμφερόντων

αλλά και της δυνατότητας:
επαναπροσδιορισμού και αναβάθμισης του διαλόγου
μεταξύ των ανθρώπων, του ανθρώπου με την κοινωνία,
των κοινωνιών μεταξύ τους,
ανοιχτής και εποικοδομητικής επικοινωνίας
μεταξύ ποικίλων ομάδων, συλλογικοτήτων, κοινωνικών
μορφωμάτων, ιδεολογικών αντιλήψεων και πολιτισμικών
ταυτοτήτων
ανάληψης δυναμικών πρωτοβουλιών δράσης
σε οριζόντια διάταξη κατά τόπους και τομείς


ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ

Ότι είναι δικαίωμα, χρέος και επιθυμία όλων όσων ασφυκτιούμε
μέσα στα κάθε είδους περιχαρακωμένα πλαίσια
κάθετων μηχανισμών να:
Συναντηθούμε
Ανταλλάξουμε απόψεις και προβληματισμούς
Συντάξουμε και αρθρώσουμε έναν λόγο υπεύθυνο, γόνιμο, ριζοσπαστικό, πολύχρωμο, αυθεντικό
Δράσουμε για την υπεράσπιση του δικαιώματός μας να παραμείνουμε Άνθρωποι και Πολίτες της πόλης μας, της χώρας μας, του πλανήτη μας. Γι’ αυτό:


ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ
σε κάθε άνθρωπο

με κοινωνική συνείδηση και ανιδιοτελείς προθέσεις
που πιστεύει στις αξίες της δικαιοσύνης, της κοινωνικής αλληλεγγύης, του σεβασμού στην ετερότητα, του πολιτισμού και της προστασίας του ζωτικού μας χώρου
που είναι πρόθυμος να ανοίξει την οπτική και τους ορίζοντές του προς κάθε γόνιμη αντίληψη που προωθεί τις παραπάνω αξίες, χωρίς στερεότυπα, προκαταλήψεις και κάθε είδους δογματισμούς


ΜΕ ΣΤΟΧΟ

Μέσα από ανοιχτό και δημιουργικό διάλογο,
που θα στηρίζεται στις αρχές της συλλογικότητας
και του σεβασμού στην διαφορετικότητα
Να διαμορφώσουμε απόψεις και προτάσεις
με άξονα τις παραπάνω αξίες και θέσεις
και αναφορά στην τοπική κοινωνία της Ηλιούπολης,
Να αναλάβουμε πρωτοβουλίες και δράσεις
στην κατεύθυνση της υλοποίησής τους,
γνωρίζοντας ότι:

«Μια ανθρωπότητα που δεν βρίσκει τον τρόπο
να ξαναφτιάξει τον κόσμο γύρω της,
βρίσκει τον τρόπο να γεράσει, και πολύ γρήγορα μάλιστα.»
(Οδυσσέας Ελύτης)


Επικοινωνία:
Τηλ. – Fax: 210/9762790
E-mail: xartaetos_7@yahoo.gr
Blog: xartaetos-7.blogspot.com

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007

Από τους "γάμους του ουρανού και της κόλασης" του William Blake

Δέκα από τις "παροιμίες της κόλασης":


Αυτός που το πρόσωπό του δεν αναδίνει φως, δεν θα γίνει ποτέ άστρο.

Οι χαρές γονιμοποιούν, οι λύπες γεννούν.

Μια σκέψη γεμίζει το άπειρο.

Λέγε πάντα ελεύθερα τη γνώμη σου και ο τιποτένιος θα σε αποφεύγει.

Η αλεπού προνοεί για τον ευατό της, αλλά ο Θεός προνοεί για το λιοτάρι.

Για να γεννηθεί ένα αγριολούλουδο χρειάζεται τοκετός αιώνων.

Από το στάσιμο νερό να προσμένεις δηλητήριο.

Ο αετός δεν έχασε ποτέ του τόσο χρόνο, όσο τότε που βάλθηκε να μάθει απ' το κοράκι.

Ο άτολμος είναι τολμηρός στον δόλο.

Η ψυχή της γλυκιάς ηδονής ποτέ δεν μιαίνεται.

Ουίλιαμ Μπλέικ (μετ.Χάρη Βλαβιανού)

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Θέατρόν εστιν...

σωμάτων στιγμών περιδίνηση



ξαφνική μια πολύχρωμη λάμψη



και το πρόσωπο βουτά στις σκιές του
(Οι φωτογραφίες είναι από παραστάσεις του θεατρικού εργαστηριού Ηλιούπολης)

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

Βας-Βας -Helas! Helas!- ο Παρασκευάς!

"Sunday, June 3, 2007

Ζε τ' εμ : η ανάποδη οντισιόν + ΛΑΟΣ vs art

Καλτ θεωρείται ένα «πολιτιστικό - ψυχαγωγικό προϊόν» όταν συγκεντρώνει έναν απόλυτα αφοσιωμένο (συνήθως μικρό) αριθμό θαυμαστών οι οποίοι ανταλλάσουν με πάθος απόψεις και στοιχεία για αυτό. Πολλές φόρες πρόκειται για ένα θέαμα «τόσο κακό, που γίνεται ενδιαφέρον». Ενίοτε, το συγκεκριμένο «προϊόν» ξεφεύγει από το συνεκτικό κέλυφος των πιστών του και εξελίσσεται ενδεχομένως και σε μαζικό γεγονός. Μιλάμε για μια «εκ των υστέρων», (στόμα με στόμα) διάδοση που δημιουργεί ντόρο γύρω από ένα θέαμα που έχει κατασκευαστεί με τίμια υλικά, αλλά θέλετε η κιτς αισθητική του, θέλετε η αταλαντοσύνη των παραγωγών του, το κάνουν «ενδιαφέρον από την ανάποδη».ΔΕΝ είναι αυτή η περίπτωση του «Ζε τ’ εμ». Εδώ μιλάμε για ένα οργανωμένο προϊόν κακογουστιάς και εκμετάλλευσης αφελών – κατά τα άλλα συμπαθέστατων ανθρώπων -, οι οποίοι στρατολογουνται με «ανάποδη οντισιον». Μια παραγωγή που έχει σχεδιαστεί και οργανωθεί επί τούτου σε κάποια γραφεία, από επαγγελματίες με γνώση μάνατζμεντ και μετρήσεων κοινού. Ο στόχος της παραγωγής είναι το προιόν να «καμώνεται το καλτ» ώστε να είναι επικερδές. Αυτό είναι ακριβώς εκείνο που το κάνει επικίνδυνο. Στη ραφή του κοστουμιού του Κατέλη και στην ενορχήστρωση του «Βας Βας» εμφιλοχωρεί πάμφωτη η πρόθεση των δημιουργών του για εκμετάλλευση, κερδοφορία και τηλεθέαση.Παρατήρηση: Οι μεν παραγωγοί προχωρούν με την χρυσοφόρα ιδέα τους, το κοινό όμως γιατί συμπλέει; Αν ισχύει εκείνο που έλεγαν οι (αυθεντικά καλτ) Sex Pistols “This is want you want, this is what you get”, τότε για εκείνο που πρέπει να αναρωτηθούμε είναι ποιοι είμαστε εμείς που συντονιζόμαστε στη συγκριμένη συχνότητα. Τι είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να «ψυχαγωγείται» μπροστά στην καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας; Και μην πείτε πως το βλέπουν μονό ανήλικοι, γιατί δεν είναι αυτή η περίπτωση.

απαντηση σε σχετικό άρθρο του Ελεύθερου Τύπου"


Αναδημοσίευση από το μπλογκ του Αλέξη Σταμάτη http://alexistamatis2.blogspot.com/
Άλλο τι δεν έχω να προσθέσω και γράμματα γνωρίζω.
(Παρά μόνο ότι το "φαινόμενο Βας-Βας" όχι μόνο δεν υποχωρεί, όπως ίσως κάποιοι καλοπροαίρετοι υπέθεταν, αλλά μέρα με τη μέρα αποθρασύνεται και εντάσσεται "χαλαρά" στην καθημερινότητά μας. Τι λέτε γι' αυτό;)