"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Κυριακή 18 Μαΐου 2008

η φύση του εδάφους


Με κάθε ειλικρίνεια, σ' αυτόν τον χώρο δεν νοιώθω μόνη.

Στην σύντομη απουσία μου, ένας πολύ αγαπημένος φίλος αυτής εδώ της παρέας, αγωνιστής καθαρόαιμος, παθιασμένος με όσα όλοι εμείς παλεύουμε να κρατήσουμε όρθια, ένας άνθρωπος που δεν διστάζει χρόνια ολόκληρα να τα βάζει με ό,τι στέκεται εμπόδιο στα ιδανικά στα οποία έχει τάξει τον εαυτό του, χωρίς να υπολογίζει προσωπικό κόστος και κούραση, οργίστηκε -είμαι σίγουρη όχι άδικα- και ήδη, με το πείσμα αμετανόητου έφηβου που θαυμάζω, ανασυντάχθηκε. Του αφιερώνω λίγα λόγια του Κάφκα.

Στον Θερσίτη λοιπόν, με την αμέριστη συμπαράστασή μου στο πάθος και την πίστη του.


"Αν περπατούσες σε ίσιωμα και είχες την καλή θέληση να βαδίσεις, έκανες όμως βήματα προς τα πίσω, τότε αυτό θα ήταν απελπιστικό. Αφού όμως αναρριχιέσαι σε μια τόσο απότομη πλαγιά, τόσο απότομη περίπου, ώστε να βλέπεις τον ίδιο τον εαυτό σου από κάτω, τα βήματα προς τα πίσω μπορεί να έχουν προκληθεί μόνο από τη φύση του εδάφους, και δεν πρέπει να απελπίζεσαι."


Φραντς Κάφκα, Αφορισμοί

(η φωτογραφία είναι του Ηλιογράφου)

10 σχόλια:

Mariela είπε...

Ωραία λόγια...
Keep walking!

gyristroula2 είπε...

Άμα λέω μας έλειψες, ΑΥΤΟ ακριβώς εννοούσα! Αχ, λορελάη! Σε περίμενα και να το βγάλουμε βόλτα το φιλαράκι μας, κάτσιασε με τις πανελλήνιες, να τον δει και λίγο ο ήλιος!

Ψαράκης Κ. είπε...

Ο φίλος μας ο Θερσίτης έχει απόλυτο δίκιο και ειμαι μαζύ του και θα κάμω και ότι μπορώ γιατί και μένα οι "γδυμνοχοχλιοί" δε μ αρέσουνε.
Το μόνο που μπορώ να συμπληρώσω σ αυτά που λέει ο Κάφκα για την προσπάθεια σε κάθε έδαφος ειναι ότι
-αν δεν είσαι προετοιμασμένος για πτώσεις μη ξεκινήσεις το σκαρφάλωμα-
με εκτίμηση

gina είπε...

... πάντα ο ίδιος... ο αδιόρθωτος... Κάφκα...
καλώς επέστρεψες!
g

Λορελάη είπε...

Μαριέλα μου, τι άλλο;.......

Γυριστρούλα μου, και βέβαια, και βόλτα, και σινεμά, και ό,τι άλλο θέλει να ξαλεργάρει, γιατί μας τον στενοχωρήσανε τον φίλο μας και δεν κάνει...

Κωστή, έχεις απόλυτο δίκιο! Αλλά ε, κάποια στιγμή από τα πολλά καρούμπαλα κοντεύεις να γίνεις σαν... τον άνθρωπο ελέφαντα... (την είχες δει την ταινία;)

Ναι, ναι, Τζινάκι! ο αδιόρθωτος! όπως το λες. σαν μερικούς μερικούς εδώ ΄γύρω... Αλλά τι να κάνουμε; Αδιόρθωτος γιεννιέσαι, δεν γίνεσαι...

peraaaan είπε...

Τη καλησπέρα μου!
Μας έλειψες!

Λορελάη είπε...

Καλώς τον! Χαίρομαι που σε βλέπω και από εδώ, Ρωτόκριτε. Είσαι κι εσύ από τους... "εκ γενετής αδιόρθωτους", που πολύ μ' αρέσει να έχω για παρέα. :)))
κι εσείς μου λείψατε -ειλικρινά :)

Ανώνυμος είπε...

γιατί έχω την αίσθηση ότι βρίσκομαι εγκλωβισμένος σε ένα ετοιμόρροπο κτίριο την ώρα που γίνεται σεισμός 10 ρίχτερ και το μόνο που μ΄ενδιαφέρει είναι να τρυπώσω κάπου και να αποφύγω τις κοτρόνες και τα μπάζα μέχρι να πέσει και να τελειώσουν όλα;

καλωσόρισες και πάλι στην μπλογκόσφαιρα εδώ που τα πνεύματα των ζωντανών επικοινωνούν με ψηφιακή τηλεπάθεια!

Λορελάη είπε...

Ηλιογράφε στον ανοιχτό χώρο!!!
Όταν γίνεται σεισμός στον ανοιχτό χώρο! Αυτό κάνουμε εδώ, αν δεν το έχεις καταλάβει. Και θα επιζήσουμε. Διασώζοντας ό,τι αξίζει απ' ό,τι μέλλει να γκρεμιστεί. Κι έπειτα βλέπουμε... όλο και κάτι θα ξαναχτίσουμε. Αρκεί να μη μας φάνει οι... αρουραίοι...

Θερσίτης είπε...

Την αγωνία μου για τα παιδιά που μας παραδίδουν οι γονείς, για τους πολίτες της αυριανής κοινωνίας που ονειρευόμαστε, εσείς όλοι της παρέας τη συμμερίζεστε. Το ξέρω. Στον αγώνα κόντρα στους δειλούς και άβουλους, στους συφοριασμένους και τους ασήμαντους,τους γλοιώδεις και τους κοπρολάγνους χρειάζονται πολλοί, πολύ περισσότεροι.
Αυτούς ψάχνω ελπίζοντας να τους βρω κάπου. Η αλλοτρίωση και το βόλεμα είναι στο βάθος-βάθος της υπόθεσης οι εχθροί μας.
Ευχαριστώ από καρδιάς τη συντροφιά.
Έχω κουραστεί υπερβολικά τις τελευταίες μέρες, όπως είδατε από την απουσία μου.