Μόνο από μισθοφόρους οι κόκκινες στρατιές
Και ποδοβολητά στων ποιητών τις ράχες
Ριπές οι μέρες γάζωναν τα τελευταία στάχυα
Ο ένας καθρέφτης έσταζε μετά τον άλλον αίμα
Και χνώτο ραγισμένο
Εν σωτηρίω έτει
Αμίλητα γεννιούνται τα παιδιά ‘βγάζουν νυχάκια
Κι αφρίζουνε κακό οι γενέθλιοι τόποι
Θεών και ανέμων
Εν σωτηρίω έτει
Ανατριχιάζει ο μυστηριακός μες στο εικόνισμα
Στιλβώνουν τα χαϊμαλιά τού θαύματος οι νεωκόροι
Τάμα σου τάζω! Τάμα!
Αντήχησε το χαϊδεμένο κι έταξε μέλι ελάτης
Εν σωτηρίω έτει
Κάπνισαν μαύρα όλα μαζί τα μανουάλια πυρωμένα
Κι άστραψαν οι κιθάρες στεντόρειες χορδές
Πάνω στ’ ανδρείκελα που συνωστίζονταν
Πρώτα τραπέζια πίστα κι οι πίσω όρθιοι
Τα ίδια όλοι ήθελαν με βουλιμία
Να φτιάξουνε κοιλιά
Και πρόσωπα λουστραρισμένα
Δια χειρός γνωστού χειρούργου
Εν σωτηρίω έτει
Κανείς δεν είδε τις χορδές που άναψαν
Μονάχα ένας στη γωνία που είχε στήσει
γιορτή ο σκοτεινός
«ορκίσου τη ζωή σου!»
ούρλιαξαν οι χορδές και έσπασαν
πάνω στους πλαστικούς μαστίγια
σήκωσε το ποτήρι:
Στου λόγου μου το αληθές οργώνω
Τα κομποδέματα του μύθου σπέρνω
Στις άγουρες φυτείες μου φυτρώνω
Της νύχτας τη βροχή καρποφορώ
Εσύ
αηδόνι
24 σχόλια:
Η πρώτη μου αντίδραση
Όπως το διάβαζα 1ος 2ος στίχος...Λέω αυτή η φωνή προχωρώ 3ος 4ος λάθος δεν κάνω τρέχω στο τέλος ε, μα αυτή η δύναμη η πηγή η αναβλύζουσα, μου είναι οικεία
Αγγέλα μου θα επανέλθω μα ήθελα να στα πω αυτά
Να σαι καλά
Σ' ευχαριστώ πολύ Μέριλ μου. Δύναμη, είναι το καλύτερο σχόλιο που θα μπορούσε να γίνει για τους στίχους μου. Βλέπεις, χρειάζεται να δαγκώνουμε τις σάρκες μας πια για να παραμένουμε ζωντανοί.
Καλή δύναμη και σ' εσένα, που νομίζω πως είσαι σε παραγωγική φάση. φιλιά γλυκιά μου :)
Καρπερή νέα σοδειά, θα χορτάσουμε πάλι... Καλοξόδευτη και καλοτάξιδη!
είμαι σίγουρος για το φαινόμενο της "ψηφιακής τηλεπάθειας" κι εγώ αναφέρομαι σε καθρέφτη :)
Καλό μήνα, ας ελπίσουμε αυτές οι φυτείες να έχουν γλυκούς καρπούς
Ένα εξαιρετικά δομημένο ποίημα με καταπληκτική ρυθμική.
Τα συγχαρητήριά μου.
Ευχαριστώ Γυριστρούλα μου, ευχαριστώ!
Λες Ηλιογράφε;... Ετσι κι αλλιώς μηνύματα στο... διάστημα στέλνουμε από εδώ, οπότε γιατί όχι και... τηλεπάθεια; :)))
Ευχαριστώ και καλό μήνα και σ' εσένα.
The return, ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, ιδιαίτερα που είναι από σένα.
Μα πιο πολύ κι από τα καλά σου λόγια, μ' ευχαριστεί το ότι... έλυσες την σιωπή σου! :):):)
καλή επιτυχία και στον δικό σου καλό αγώνα...
Πέρα από τη δύναμη που σαφέστατα έχει το έργο σου, θα προσθέσω και κάτι ακόμα...
Τα λόγια μπαίνουν στις φλέβες, κατρακυλούν μαζί με το αίμα και πάνε ισια στην καρδιά!
Όμορφο είναι... πολύ όμορφο!
καλή συνέχεια
φιλιά
g
Όταν η ποίηση γίνεται σώμα, όταν η ύπαρξη γίνεται ποίηση ....
και η ασχήμια;
-Απόξω!
αγαπημένη μου λορελάη,
είναι καταπληκτικό αυτό που διάβασα...
εσύ είσαι το αηδόνι!
φιλιά φιλιά
Μαριέλα μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Το να κυλλήσει ο λόγος στις φλέβες και να πάει στην καρδιά είναι ο πόθος και ο στόχος κάθε ποιήματος. Είναι μεγάλη ανταμοιβή όταν συμβαίνει.
Τζίνα μου η δική σου γνώμη μετράει ιδιαίτερα...ευχαριστώ ιδιαίτερα λοιπόν...
καλή συνέχεια και σ' εσένα. φιλιά πολλά
Ναι, Θερσίτη μου, αυτό θέλουμε. Να διώξουμε την ασχήμια! Να κάνουμε την ύπαρξη ποίηση...
καλό κουράγιο...
Φαίδρα μου γλυκιά, ευχαριστώ! ευχαριστώ πολύ! φιλιά
κάθε μέρα το διαβάζω και δεν το χορταίνω. ΘΕΛΩ ΚΙ ΑΛΛΟ!
Καλή μου γυριστρούλα... μου δίνεις μεγάλη χαρά :):):)
(ελπίζω σύντομα να έχεις πολλά!!!)
φιλιά φιλιά φιλιά
Κατά γενική απαίτηση και ομολογία
ΝΑΙ! ΚΙ ΑΛΛΟ!
Κι άσε το μέλλοντα χρόνο θεράπευσέ μας το παρόν με της αλήθειας σου τα μάτια....
Βλέποντάς το ξανά θυμάμαι το Γύφτο του Δωδεκαλόγου ως προς το περιεχόμενο και ασφαλώς τον Ελύτη και ως προς το περιεχόμενο και ως προς τον τρόπο που κλείνεις.
Πανέμορφο.
Μέριλ μου ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και τα καλά λόγια... σιγά-σιγά όμως... όλα εν καιρώ :)
Θερσίτη μου με τιμούν πολύ οι παραλληλισμοί -δεν ξέρω αν τους αξίζω...-, μα με τιμά επίσης και με χαροποιεί ιδιαίτερα η επανάληψη της ανάγνωσης..., αφού αυτό που ελπίζεις όταν δημοσιοποιείς κάτι είναι να αγγίξει κι άλλους...
πολλά πολλά ευχαριστώ :)
Λορελαη
το ποιημα σου ηχει...υπεροχα!!!
την καλησπερα μου
Λορελάη και γώ παρά τα τεχνικά μου ψιλοπροβλήματα το διαβάζω ξανά και ξανά,έχεις δύναμη απίστευτη και μια οδυνηρή αλήθεια που κάνει το ποίημα γλυκόπικρο
Faraona μου, ευχαριστώ θερμά!
καλησπέρα κι από μένα και καλωσόρισες :)
Γιώργο μου, ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ! Είναι σημαντικό να μοιραζόμαστε αλήθειες, ακόμη κι αν είναι οδυνηρές...
(πότε επιτέλους θα φτιάξεις την σύνδεσή σου;;;... μας λείπεις...)
εδώ στις φυτείες γυρνώ πρωί πρωί πάλι...
Κι εγώ μαζί....
Της νύχτας τη βροχή καρποφορώ
απόψε που αναπάντεχα βρέχει
Καλημέρα, καλημέρα.Θέλω ο τίτλος σου να είναι η καινουρια μου αρχή και να είναι εύφορες και γόνιμες οι νέεςς φυτείες.
Παραμυθια με καλό τέλος γράφεις?Γιατί το δικό μου κάπου χωλαίνει...ξανά.
Φιλιά
Συννεφούλα μου παραμύθια με καλό τέλος δεν υπάρχουν... φτάνει που είναι παραμύθια...
φιλιά πολλά γλυκιά μου
Κωστή, στις αναπάντεχες βροχές λοιπόν...
Μέριλ, Γυριστρούλα, καλές μου καρποσυλλέκτριες, καλησπέρες :)
Δημοσίευση σχολίου