"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008



ΠΕΝΘΟΣ


Όχι μόνο για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο


Αλλά και για την κοινωνία μας

-που καίει τα μυαλά, και όσα δεν καίει τα σκοτώνει

-που θα ξεχάσει, όταν "ξεχάσουν" τα κανάλια

-που θα συνεχίσει μακάρια παχύδερμη τον δρόμο της.



Εμείς όλοι είμαστε οι φονιάδες αυτού του παιδιού,
γιατί παράγουμε,
με την βλακεία, το βόλεμα και την ανοχή μας,
διαφθορά, βία, και παιδιά σε απόγνωση.
Αν αυτά τα παιδιά κάψουν όλη την Αθήνα,
δεν θα απορήσω.
Εμάς θα καίνε και ό,τι τους παραδώσαμε
για κόσμο.
Και θα έχουν δίκιο.



Οι καλύτερες σκέψεις που έχω διαβάσει αυτές τις μέρες, εδώ

12 σχόλια:

meril είπε...

Νύχτα Αγγέλα...

Ο Αλχημιστης είπε...

Αγγελα μου καλησπερα. Ολη αυτη η γελοιοτητα πραγματικα ταραζει και τους πιο ψυχραιμους. Αλλα αναρωτιεμαι το εξης: πως μπορει ο κοσμος να αναμενει απο το κρατος να μπορει να αντιμετωπισει καταστασεις βιας και χαους εφοσον το ιδιο το συστημα υποθαλπει τετοιες συμπεριφορες?

Mariela είπε...

Μόνο με σιωπή μπορώ να εκφράσω τη λύπη μου για τα όσα ζούμε...

Ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ κυκλοφορεί στο κεφάλι μου, μα δυσκολεύομαι να δώσω απαντήσεις... Που να στραφείς, τι να αξιολογήσεις και που να στηριχτείς???

gyristroula2 είπε...

Αγγέλα, το ίδιο θα έλεγα κι εγώ. Ειδικά στην τελευταία παράγραφο λες αυτό που όλοι σκεπτόμαστε και δεν λέμε για ευνοήτους λόγους...

gyristroula2 είπε...

Tον τελευταίο σύνδεσμο τώρα τον είδα. Σ' ευχαριστώ.

P. Kapodistrias είπε...

Πενθοφορούμε για το χάλι μας...

Άσπρο στο Μαύρο είπε...

Η ντροπή.
Η σιωπή.
Η εξαφάνιση μας.
Είναι η μοναδική συγνώμη.

Yannis Zabetakis είπε...

είθε η σφαίρα που σου αφαίρεσε την ζωή να γίνει ο καταλύτης να ξυπνήσουμε όλοι εμείς οι ...ζωντανοί νεκροί που μένουμε πίσω.

Να γελάς εκεί πάνω! για να μην κλαις όπως εμείς...

http://environmentfood.blogspot.com/2008/12/k.html

lakis είπε...

Δίκιο έχεις. Κανείς δεν πρέπει να θεωρεί εαυτόν αθώο. Όλοι φταίμε, και όλοι πρέπει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να πληρώσουμε.

Ανώνυμος είπε...

δεν βρίσκω λέξεις πια, αλλά δεν πρέπει και να ξεχάσουμε

Λορελάη είπε...

Συγχωρείστε μου την σιωπή. Όλες αυτές τις μέρες είχα χάσει τη μιλιά μου...
Σας ευχαριστώ όλους που είστε εδώ.
Νάστε καλά
Και ν' αντέχετε

Λορελάη είπε...

Μες στη ζάλη των ημερών ξέχασα...

Δημήτρη, Γιάννη καλωσήρθατε :):)