Τα νεύρα μου!

«Τι σ’ εκνευρίζει;» ρωτάει το Μεριλάκι…. Ουουουου πολλά! πάρα πολλά! Ναι, ναι, είμαι ιδιότροπη! Το λέω εξ αρχής να το ξέρετε. Ας πω μερικά έτσι στην τύχη.

Οι γυναίκες που ντύνονται σαν… χριστουγεννιάτικα δέντρα!
Αλλά και οι πενηντάρες που επιμένουν να νομίζουν πως «ο χρόνος δεν περνάει από πάνω τους» και εξακολουθούν να ντύνονται σαν εικοσάρες…
Οι «όμορφοι μάτσο» που θεωρούν… αχαριστία να μην αρέσουν παιδί μου, αρέσουν, σ’ όλον τον γυναικείο πληθυσμό.
Τα σπίτια που οι ένοικοί τους έχουν πετάξει ό,τι θύμιζε πως κάποτε ήταν άνθρωποι, και είναι στημένα σαν να περιμένουν τον φωτογράφο από το Art et dècoration.
Η Κατερίνα Παπακώστα.
Όσοι σε πλησιάζουν στην ουρά σε… απόσταση εφαψία, νομίζοντας ότι έτσι θα… φτάσουν πιο γρήγορα στο ταμείο!
Τα σκουπίδια στην παραλία, τα δάση, κι όλες τις άλλες φυσικές ομορφιές της ωραίας μας πατρίδας…
Οι φωνασκίες παντού και πάντα.
Ο λαϊκισμός του Λαζόπουλου.
Τα πιτσιρίκια που οι μαμάδες τους τα έχουν κάνει να πιστεύουν ότι ο κόσμος όλος είναι στα πόδια τους. (ξέρετε, εκείνα που σε γεμίζουν άμμους όταν γαλήνια κάνεις την ηλιοθεραπεία σου, ή κάνουν την ταβέρνα λούνα παρκ με τα κυνηγητά και τ’ αυτοκινητάκια τους, τα χαριτωμένα μου…)
Οι αριστεροί δημόσιοι υπάλληλοι που μπήκαν με ρουσφέτι, λουφάρουν ασύστολα, φέρονται στους ανθρώπους σαν σκουπίδια, και θέλουν από πάνω ν’ αλλάξουν την κοινωνία (για να την κάνουν σαν τα μούτρα τους;;;;;).
Οι άντρες που πλακώνονται στα τηλέφωνα και τις προσκλήσεις μέχρι να καταλάβουν ότι δεν… κι έπειτα πού τους είδατε, πού τους απαντήσατε…
Οι άντρες που δεν ξέρουν να φτιάξουν μια πρίζα.
Οι ακροαματικότητες του Τριανταφυλλόπουλου.
Οι γυναίκες που δεν μπορούν, βρε παιδί μου, να χάσουν με τίποτα τα κιλά που πήραν στην εγκυμοσύνη, και παχαίνουν με… τον αέρα…
Οι γυναίκες που κάνουν παιδί για να κρατήσουν τον άντρα τους.
Οι άντρες που σου λένε συνέχεια «πάμε όπου θέλεις εσύ.»
Οι αντρικές βερμούδες όλη μέρα κι όλη νύχτα το καλοκαίρι, βρε δε ‘πα να ‘ναι το πιο σικ εστιατόριο.
Όσοι καβαλάνε μια λωρίδα και δεν πάνε ούτε αριστερά, ούτε δεξιά.
Ο ρατσισμός των μη καπνιζόντων.
Όσοι ενοχλούνται από τα γαυγίσματα και τα κελαηδίσματα, ενώ σου έχουν χώσει στ’ αυτί το ερκοντίσιόν τους που μουγκρίζει σαν εργοστάσιο.
Οι ξερόλες που λένε αβάσταχτες κοινοτοπίες με ύφος νομπελίστα.
Οι φελλοί που νομίζουν ότι έχουν αισθητική, ενίοτε δε ότι είναι καλλιτέχνες και οι ίδιοι… και κάνουν εκθέσεις κι άλλα τέτοια κοσμικά…
Όσοι κλέβουν αναπτήρες, κι έπειτα εγώ παθαίνω πανικό: μια φωτιά βρε παιδιά! Μια φωτιά!
Οι απανταχού ψυχολόγοι που στο όνομα της απενεχοποίησης, κάνουν τους ανθρώπους γαϊδάρους.
Οι κλήσεις της τροχαίας για ένα ασήμαντο, πλην αναγκαίο, παράνομο παρκαρισματάκι…
Το μετρό που σταματάει στις 12, και τρέξε να το προφτάσουμε, ή ψάξε για ταξί νυχτιάτικα.
Οι απεργοί της Ακρόπολης.
Ο εαυτός μου που δεν μπορεί να βολευτεί πουθενά!!!

Κι άλλα πολλά!! -σας το είπα,.δεν σας το είπα; είμαι ιδιότροπη!:))))) -
αλλά σταματάω γιατί κουράστηκα.
Με τις υγείες μας :)

Ε, Γιώργο, Θερσίτη, Βραχονησίδα, Μαριέλα, Τζίνα, για πείτε, για πείτε! :)