(Μαριέλα Κωνσταντινίδου)Μπόρα φθινοπωρινή / γρήγορα / να μαζέψω τις καρέκλες από την βεράντα / όρθια στην πόρτα μια ανάσα / δροσιά παλιού Σεπτέμβρη / εισπνοή / ανάκατα με στάχτη / εκπνοή / έφυγαν οι φωτιές / αστράφτει / πλημμύρες έρχονται / τι τρέμεις; /
δεν θάρθουν ως το τσιμεντένιο μας κουτί / θα σταματήσει το κακό μακριά από 'δω / ακόμα τρέμεις σαν χαρτί; / σου λέω μη φοβάσαι / καταλαβαίνω / εσύ δεν ξέρεις από σπίτι / είσαι μονάχα ένα σκυλί / που βάζει την ουρά κάτω απ' τα σκέλια μπρος στην οργή του ουρανού / μα εγώ θα ενημερωθώ / θα δω στην τηλεόραση όλη την συμφορά λεπτό-λεπτό / ύστερα θα ψηφίσω με SMS τον πρώτο πυροσβέστη / μετά με κάλπη τον καταλληλότερο σε κρίσεις μεταμέλειας / έπειτα θ' αγοράσω ελεύθερα τις μάσκες μας / και θ' αναπνεύσουμε εκ του ασφαλούς τη στάχτη / μα τι σου λέω; / εσύ τρέμεις / καλά / στάσου να κλείσω τις καρέκλες μια στιγμή / κι έρχομαι να κρυφτούμε κάτω απ' το κρεβάτι / αστράφτει /
από το ημερολόγιο
12 σχόλια:
Εγώ η καλοκαιρινή μυρίζω αυτή τη βροχή και δεν θέλω να κρυφτώ μέχρι το επόμενο καλοκαίρι...
Φιλιά
ξέσπασε μπόρα κι οι μικροί κρυφτήκανε;
Μακάρι να ταν έτσι
μακάρι λίγο αυτή η θολούρα να καθάριζε....
Υ.Γ.Συνέχιζε να μας κερνάς ή να μας κάνεις μετόχους των κρυφών σου...
Πως θα θελα να με λέγαν Μόργκαν?
Έχεις δίκιο Γυριστρούλα μου, κι εγώ την λατρεύω αυτή την μυρωδιά της πρώτης βροχής, όμως πραγματικά αυτή τη φορά μύριζε στάχτη... εξ ου κι η αφορμή...
ε,κι εσείς Μέρη και Γιώργο, μην τα παίρνετε δα όλα τοις μετρητοίς! δεν κρυφτήκαμε βέβαια κάτω από το κρεβάτι!:))) αλλά να.. δεν είναι κάπως παράξενος, κάπως γλυκόπικρος αυτός ο Σεπτέμβρης;
σας φιλώ:)
όλη η πραγματικότητα του φετινού μας Σεπτέμβρη, αλλά μήπως και αλλοτινών;) κλεισμένη στου στίχους σου με μαστοριά και συναίσθημα!και η φωτό της Μαριέλλας πάνω στην εφημερίδα, γράφει!την καλημέρα μου
Δυνατές συγκινήσεις σε καιρούς όμορφα μελαγχολικούς μάς προσφέρεις, λορελάη. Καλημέρα σε όλους.
Παρόλο που η μυρωδιά της στάχτης είναι έντονη, εγώ ένοιωσα τόσο τρυφερά....
ευχαριστώ και για το έργο....
αυτές οι ομπρέλες.... έκαψαν πολλές καρδιές!
logia μου, αντιφατικά συναισθήματα, αλλά... προχωράμε...
Ναι, αυτό το έργο είναι πολύ ζωντανό κι ευαίσθητο!
σ' ευχαριστώ για τα καλά λόγια :)
Θερσίτη μου, καιρό είχες να έρ΄θεις από εδώ, κι ανησυχούσα! :)
ευχαριστώ και καλημερίζω
κι εγώ Μαριέλα μου, κι εγώ...είναιπολύ γλυκιά εποχή το φθινόπωρο, όπως και νάχει.
Είναι ωραίο έργο, γι' αυτό!:):)
φιλιά φιλιά
Ο υπολογιστής μου αρρώστησε και μπαίνει στο νοσοκομείο...
ελπίζω να αναρρώσει σύντομα.
Ερχόμουν, λορελάη, αλλά δεν άφηνα σχόλια, γιατί έκαιγαν τα ... πυρότουβλα (το firewall) τη σύνδεσή μου. Ελπίζω πως τώρα μάλλον έπαψαν να καίνε.
μια μικρή κόκκινη βαρκούλα που μπάζει από παντού σε ένα γαλαζοπράσινο πέλαγος.....τι ειδυλλιακή παράσταση
Δημοσίευση σχολίου