"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

καντάδα προς... ναυτιλομένους

Έναρξη σχολικής χρονιάς, που υποθέτω γιορτάζεται ακόμη με προσευχές, αγιασμούς, εθνικούς ύμνους και όλα τα συναφή.
Μαζί λοιπόν με τις ευχές για καλή αρχή, έχω να σας προτείνω έναν... εναλλακτικό Ύμνο εις την Ελευθερία: την ποίηση του Δ. Σολωμού όπως τραγουδήθηκε σαν τρυφερή κι ερωτική καντάδα από τους ζακυνθινούς, πριν μελοποιηθεί σαν εθνικό εμβατήριο από τον Ν. Μάντζαρο.



γιατί... ελευθερία χωρίς έρωτα, και έρωτας χωρίς ελευθερία δεν γίνεται...

8 σχόλια:

gyristroula2 είπε...

Αχ, λορελάη, τι ωραίο!
Και η υπενθύμιση...έγραψε!
Άλλωστε και εδώ, όπως κι αλλού "η ελευθερία είναι μια ωραία γυναίκα" κι ο ποιητής της τραγουδάει μια καντάδα!

meril είπε...

Σωστά ...σωστά...
Έρωτας κι ελευθερία
τι άλλο;

Καλημέρα Αγγέλα

giorgos_st είπε...

Καλημέρα, πρώτη φορά το άκουω, εντυπωσιακό...

Mariela είπε...

Moυ έφτιαξες τη μέρα.... και τι μου θύμισες φυσικά, γνωρίζεις πολύ καλά!

Τέτοια κάνεις και έχουμε... θέματα μετά!!! αχ...

Λορελάη είπε...

Γυριστρούλα, Μέρη, εσείς ξέρετε να να την υμνείτε την ελευθερία όπως της πρέπει...

Γιώργο, πολύ χάρηκα που σου άρεσε, εσένα ειδικά.

Μαριέλα μου ξέρω, ξέρω... Αυτά τα... "κόκκαλα" σπάνε κόκκαλα!:) εκτός από ύμνος στην ελευθερία, είναι και ύμνος μιας παρέας αυτός, ε; σε φιλώ

Θερσίτης είπε...

Ευχαριστούμε για τις ευχές. Τις χρειαζόμαστε, λορελάη. Αθάνατα Επτάνησα του πολιτισμού και της ποιότητας.

Λορελάη είπε...

Όντως Θερσίτη μου, τα Επτάνησα συνεισφέρουν μια διαφορετική κουλτούρα στον πολιτισμό μας.
καλή δύναμη!

Mariela είπε...

....και τι παρέας!!!!!!!!