Μια στοίβα σύννεφα παντού
Το λάθος φυτρώνει στις εκτάσεις
Το πρωί το χώμα ως τη μέση
Ξημερώνει λάσπη
Μαύροι στριφογυριστοί άνθρωποι
Γύρω από το σημείο του εαυτού τους
Απέραντη λάσπη
Ένα γλιτσερό ζώο
Ελικοειδείς σκέψεις
Βλαστάρια απ’ την κοιλιά
Καταβροχθίζουν
Τους λιλιπούτειους αγγέλους των κρίνων
Λιώνουν
Οι τρυφερές κορδέλες
Τα λεπτά πέλματα
Τα φλογισμένα μαλλιά
Που ψάχνουν
Ανατολή και μοίρα
Λιώνει το άρωμα
Η πόλη σκληραίνει στις γωνίες
Ακαμψία πτώματος
Κάτω απ’ την μπότα
Μιας πέτρινης ευτυχίας
Το θηρίο βρυχάται
Φτύνει πικρόχολες εξεγέρσεις
Τσούζουν τα μάτια μου
Παιδιά που δεν ξέρουν
Λιώνει το άρωμα
Των ανθρώπων το μαύρο
Σκυμμένο στο μίσος
Ρουφάει η λάσπη
Το μετάξι των κρίνων
-μ’ έναν ανεξήγητο τρόπο
κλαίω πάντα
σε λάθος στιγμή-
Βρυχάται το ζώο
12 σχόλια:
Καλημέρα Αγγέλα,
Πάντα σε λάθος στιγμή κλαίμε, γι΄αυτό κλαίμε περισσότερο......
Ζωντανό ρεπορτάζ μετουσιωμένο σε ποιητικό λόγο. Για άλλη μια φορά μας εν-ημέρωσες, λορελάη.
χμ, κάπως έτσι Ηλιογράφε...:)
Πάλι μ'έπιασες φιλενάδα :)... πολύ με καταλαβαίνεις και... ανησυχώ:))
φιλιά
υπεροχο!!!
ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟ, δλδ. ...
ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ,ΑΛΗΘΙΝΟ!
Αγγέλα τι να πω ...
έχεις έναν τόσο χειρουργικό τρόπο ν' αποκαλύπτεις να καθρεφτίσεις τα τόσα που σέπονται
και μεις ανάμεσά τους ανίκανοι
ανίκανοι την εύθραυστη ομορφιά να προστατεύσουμε
και τι μας έμεινε;
ένας ετεροχρονισμένος θρήνος....
apinkdreamer, ευχαριστώ πολύ!
και καλωσόρισες:)
Ταξιδευτή, δημοσιεύτηκε αμέσως μόλις γράφτηκε! (κάτι που δεν κάνω ποτέ, αλλά ήμουν σε στιγμή φόρτισης και ήθελα κάπως να ξεσπάσω...:)
Μέριλ μου καλή... με τους λιλιπούτειους αγγέλους κι εσύ...
φιλιά:)
ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ!
3:58 Π.Μ. ...
Μεγαλη μαλατσια
Ανώνυμε, γιατί δεν χρησιμοποιείς το ψευδώνυμό σου;
Ρητορικό το ερώτημα. Προφανώς θεωρείς ότι είναι και... Πρώτη Μαγγιά η... ανωνυμοψευδωνυμία!
Εν τούτοις
Ευχαριστώ για τη βαθυστόχαστη και τεκμηριωμένη κριτική σου!
Ίσα ίσα, σε θεωρώ αρκετά αξιόλογη και ευαίσθητη ποιήτρια και αρκετά πάνω από το μέσο όρο της σύγχρονης παραγωγής.
Εκείνο που δε μου αρέσει είναι ότι χρησιμοποιείς πολλά ρήματα.
Ίσως και να ζηλεύω που έχεις την αναγνώριση που ποτέ δεν είχα όταν έγραφα.
Την κριτική μου δεν τη χρειάζεσαι,έχεις τον έπαινο αναγνωρισμένων ποιητών,οπότε περισσεύω.
Με φιλικούς χαιρετισμούς.
Ανώνυμε, πρέπει να το κοιτάξεις επειγόντως αυτό που σου συμβαίνει. "Μεγάλη μαλατσία" και "αξιόλογη ποιήτρια" δεν συμβιβάζονται.
Όσο για τη χρήση ρημάτων, προσωπικά -και όχι μόνο- τη θεωρώ αρετή για την ποιητική γραφή.
Χαιρετώ.
Δημοσίευση σχολίου