"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

ακατέργαστο

Μια στοίβα σύννεφα παντού

Το λάθος φυτρώνει στις εκτάσεις

Το πρωί το χώμα ως τη μέση

Ξημερώνει λάσπη

Μαύροι στριφογυριστοί άνθρωποι

Γύρω από το σημείο του εαυτού τους

Απέραντη λάσπη

Ένα γλιτσερό ζώο

Ελικοειδείς σκέψεις

Βλαστάρια απ’ την κοιλιά

Καταβροχθίζουν

Τους λιλιπούτειους αγγέλους των κρίνων

Λιώνουν

Οι τρυφερές κορδέλες

Τα λεπτά πέλματα

Τα φλογισμένα μαλλιά

Που ψάχνουν

Ανατολή και μοίρα

Λιώνει το άρωμα

Η πόλη σκληραίνει στις γωνίες

Ακαμψία πτώματος

Κάτω απ’ την μπότα

Μιας πέτρινης ευτυχίας

Το θηρίο βρυχάται

Φτύνει πικρόχολες εξεγέρσεις

Τσούζουν τα μάτια μου

Παιδιά που δεν ξέρουν

Λιώνει το άρωμα

Των ανθρώπων το μαύρο

Σκυμμένο στο μίσος

Ρουφάει η λάσπη

Το μετάξι των κρίνων

-μ’ έναν ανεξήγητο τρόπο

κλαίω πάντα

σε λάθος στιγμή-

Βρυχάται το ζώο

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Αγγέλα,
Πάντα σε λάθος στιγμή κλαίμε, γι΄αυτό κλαίμε περισσότερο......

gyristroula2 είπε...

Ζωντανό ρεπορτάζ μετουσιωμένο σε ποιητικό λόγο. Για άλλη μια φορά μας εν-ημέρωσες, λορελάη.

Λορελάη είπε...

χμ, κάπως έτσι Ηλιογράφε...:)

Πάλι μ'έπιασες φιλενάδα :)... πολύ με καταλαβαίνεις και... ανησυχώ:))
φιλιά

apinkdreamer είπε...

υπεροχο!!!

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟ, δλδ. ...

ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ,ΑΛΗΘΙΝΟ!

meril είπε...

Αγγέλα τι να πω ...
έχεις έναν τόσο χειρουργικό τρόπο ν' αποκαλύπτεις να καθρεφτίσεις τα τόσα που σέπονται
και μεις ανάμεσά τους ανίκανοι
ανίκανοι την εύθραυστη ομορφιά να προστατεύσουμε
και τι μας έμεινε;
ένας ετεροχρονισμένος θρήνος....

Λορελάη είπε...

apinkdreamer, ευχαριστώ πολύ!
και καλωσόρισες:)

Ταξιδευτή, δημοσιεύτηκε αμέσως μόλις γράφτηκε! (κάτι που δεν κάνω ποτέ, αλλά ήμουν σε στιγμή φόρτισης και ήθελα κάπως να ξεσπάσω...:)

Μέριλ μου καλή... με τους λιλιπούτειους αγγέλους κι εσύ...
φιλιά:)

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ!
3:58 Π.Μ. ...

Ανώνυμος είπε...

Μεγαλη μαλατσια

Λορελάη είπε...

Ανώνυμε, γιατί δεν χρησιμοποιείς το ψευδώνυμό σου;
Ρητορικό το ερώτημα. Προφανώς θεωρείς ότι είναι και... Πρώτη Μαγγιά η... ανωνυμοψευδωνυμία!

Εν τούτοις
Ευχαριστώ για τη βαθυστόχαστη και τεκμηριωμένη κριτική σου!

Ανώνυμος είπε...

Ίσα ίσα, σε θεωρώ αρκετά αξιόλογη και ευαίσθητη ποιήτρια και αρκετά πάνω από το μέσο όρο της σύγχρονης παραγωγής.
Εκείνο που δε μου αρέσει είναι ότι χρησιμοποιείς πολλά ρήματα.
Ίσως και να ζηλεύω που έχεις την αναγνώριση που ποτέ δεν είχα όταν έγραφα.
Την κριτική μου δεν τη χρειάζεσαι,έχεις τον έπαινο αναγνωρισμένων ποιητών,οπότε περισσεύω.
Με φιλικούς χαιρετισμούς.

Λορελάη είπε...

Ανώνυμε, πρέπει να το κοιτάξεις επειγόντως αυτό που σου συμβαίνει. "Μεγάλη μαλατσία" και "αξιόλογη ποιήτρια" δεν συμβιβάζονται.
Όσο για τη χρήση ρημάτων, προσωπικά -και όχι μόνο- τη θεωρώ αρετή για την ποιητική γραφή.
Χαιρετώ.