Οι αγύρτες μισούν τ’ αηδόνια
Τ’ αηδόνια
Γεμίζουν τα λευκά δωμάτια
Στέκονται στη σειρά
Άυπνα – λερωμένα – σιωπηλά
Το ξημέρωμα θα είναι πάντα βροχερό
Υπόσχεση διαρκείας
Διασώστες δεν μπορούν να φτάσουν ως εδώ
Ίσως δεν υπάρχουν
Ίσως εκεί που μαίνεται η καταιγίδα
Μελετούν λιωμένους χάρτες
Ο μεσοπόλεμος αργεί
Ληγμένα αστέρια στα ψυγεία
Και μια ουράνια φωνή απ’ το παλιό μπαλκόνι
Πολυκαιρισμένη
Πήρε τις παρτιτούρες η νεροποντή
Στη λάσπη
Της Κυριακής τ’ αηδόνια
Οι αγύρτες πάντα
Θα θριαμβεύουν στις κρυψώνες
(από arabesque)
8 σχόλια:
Αγγέλα, respect!
Το ποιητικότερο δελτίο ειδήσεων!
"Ο μεσοπόλεμος αργεί"
ναι ο πόλεμος μαίνεται πάντα είναι η αλήθεια
στη λάσπη της Κυριακής τ΄αηδόνια... μα κελαηδούνε τόσο συγκλονιστικά τούτες τις γραμμές που με ταρακούνησαν, τι να πω, καταπληκτική γραφή! μπράβο, τα φιλιά μου και καλό βράδυ
Δελτίο ειδήσεων Ηλιογράφε μου;:) δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου, αλλά αν λειτουργεί και έτσι... γιατί όχι...:)
καλησπέρα Μέριλ μου:) κράτα καλά!:)
Silena, ευχαριστώ πολύ κάλή μου:)
να είσαι καλά και πάντα έτσι δεκτική στα... κελαηδίσματα..:):)
καλό απογευμα
Ας προσπαθήσουμε να αποκαλύψουμε τους αγύρτες από τις κρυψώνες.
Θερσίτη μου, φοβάμαι ότι ξέρουν να ανακαλύπτουν καινούριες κρυψώνες... αλλά όπως το λες, κι εμείς δεν παύουμε να προσπαθούμε..
Βρισκόμαστε στα ίδια τοπία, λορελάη, ακούμε τους ίδιους ήχους, βλέπουμε τις ίδιες εικόνες. Κι αυτή η λάσπη παντού...
Τελικά, δε χαθήκαμε...
Όχι Γυριστρούλα μου, δεν χαθήκαμε!
Ευτυχώς...
σε φιλώ πολύ
Δημοσίευση σχολίου