ευχαριστώ

Τις μπαλωμένες νύχτες
τις σκίζω με ξυράφια
νάτος εκεί ο μικρός
-τον έλεγαν Φελίτσε-
που έπιασε την υδρόγειο
με τα μικρά του χέρια
τη γύρισε σαν σβούρα
για να βρει
εκεί! εκεί!

Κοιμάμαι στις ακτές μου
φυσάει γλυκά χειμώνας
από τα όρη του Βορρά
με μια σκιά γαλάζια
χαραγμένη
-μοιάζουν Χριστούγεννα τα χέρια του
χαρά νωπή κι απόκοσμη-
αυτό! Το ζαχαρένιο μου βουνό
μπλε και μαβί
πουλιά φυτρώνουν
ένας σοφός βγάζει κλαδιά
της θάλασσας θηρία
μασούν φύλλα φωτιάς
αυτό! Το ζαχαρένιο μου βουνό
στην κορυφή του κόσμου
στύβω με τα μικρά χεράκια
μια ήσυχη βραδιά Δεκέμβρη
με αναμμένα δέντρα
τραγούδι αποστάζει
απ’ τις γωνιές του μπλε
στον τρυφερό κορμό μου
δεντράκι έξι χρονών
ρετσίνι
μια λέξη πεταμένη
στου δρόμου τις πατημασιές
ευχαριστώ
από τη σκόνη τη σηκώνω
φοράω γούρι
και το βουνό μου ανεβαίνω
με τα μικρά μου πέλματα γυμνά
που δεν ματώνουν


(από arabesque)

Ευχαριστώ

όσους μ' αγάπησαν

και όσους αγαπώ

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ!