"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

αγρυπνία (ή ενός λεπτού... γραφή)

στον ποιητή του βλέμματος


το δέντρο που βουλιάζει


λίμνη Κερκίνη -τόπος

πάντα μετέωρος κι αποδημητικός


στην κόψη

ενός Κάπα


γερμένου στα νερά

πάντ' ανοιχτός πάντ' άγρυπνος

σε μι΄άλλη θάλασσα


μετράς ανάστροφα

το αύριο που δεν τελειώνει



25/1/12

3 σχόλια:

meril είπε...

η ενός λεπτού ...γραφή για να τιμήσει
αλλά όχι μόνο αφού είναι ο τρόπος του ποιητή να ξορκίσει

Λορελάη είπε...

ναι Μέριλ μου, έχεις δίκιο. σ' ευχαριστώ για το "ξεκλείδωμα" που δεν είχα συνειδητοποιήσει..

όχι μόνο τιμή, υπόκλιση και πένθος βαθύ για μαι μεγάλη άπώλεια, αλλά και ξόρκι...

νάσαι καλά ομορφιά μου
σ' αγαπώ και μου λείπεις

Mariela είπε...

Απώλεια που αφήνει πίσω της τεράστια κληρονομιά, θησαυρό ανεκτίμητο!
Ίσως και να έφυγε όπως ακριβώς ήθελε...
Σε φιλώ