Δέκα από τις "παροιμίες της κόλασης":
Αυτός που το πρόσωπό του δεν αναδίνει φως, δεν θα γίνει ποτέ άστρο.
Οι χαρές γονιμοποιούν, οι λύπες γεννούν.
Μια σκέψη γεμίζει το άπειρο.
Λέγε πάντα ελεύθερα τη γνώμη σου και ο τιποτένιος θα σε αποφεύγει.
Η αλεπού προνοεί για τον ευατό της, αλλά ο Θεός προνοεί για το λιοτάρι.
Για να γεννηθεί ένα αγριολούλουδο χρειάζεται τοκετός αιώνων.
Από το στάσιμο νερό να προσμένεις δηλητήριο.
Ο αετός δεν έχασε ποτέ του τόσο χρόνο, όσο τότε που βάλθηκε να μάθει απ' το κοράκι.
Ο άτολμος είναι τολμηρός στον δόλο.
Η ψυχή της γλυκιάς ηδονής ποτέ δεν μιαίνεται.
Ουίλιαμ Μπλέικ (μετ.Χάρη Βλαβιανού)
6 σχόλια:
Εμένα σαν οδηγός επιβίωσης μου φαίνονται...τώρα στην κόλαση? ή εδώ? θα σε γελάσω...
Επιβίωσης; ή Ζωής;
Όσο για το πού, ο Μπλέηκ θεωρούσε την κόλαση, παράδεισο...
giorgos_st, δώσε μου την διεύθυνση του μπλογκ σου, να σ' επισκεφθώ κι εγώ.
http://anasa2.blogspot.com/
Εχω ένα πειρασμό, να βάλω το blog σου στην ανάσα κάτω από τον χαρακτηρισμό αυτών με την "πετρία" αλλά λέω να περιμένω την έγκρισή ή την απόρριψη, εσύ τι λες?
Αν και δεν μπόρεσα να ανοίξω τις άλλες δύο σελίδες της... ίδιας πετριάς, δεν έχω αντίρρηση. Αν κρίνω από σένα...
Δημοσίευση σχολίου