(παίρνοντας σκυτάλη από την εξαιρετική ανάρτηση της Αλέκας)
(Ηλιογράφος)..................
"Τότε, θυμάσαι, που μου λες: Ετέλειωσεν ο πόλεμος!
Όμως ο Πόλεμος δεν τέλειωσεν ακόμα.
Γιατί κανένας πόλεμος δεν τέλειωσε ποτέ!" *
Ποιο είναι το δικό σου ΟΧΙ;
Σήμερα.(τα σχόλια - απαντήσεις σας, δηλαδή απαντήσεις μας, είναι το σημερινό ποστ )
*Μανόλη Αναγνωστάκη, Τα Ποιήματα (εποχές)
.jpg)
(Γιώργος Κούρος)
14 σχόλια:
Πολύ δύσκολη ερώτηση, λορελάη. Το δικό μου ΟΧΙ είναι να μην είμαι εγώ το θέμα, αλλά οι άλλοι. Όλα μας σπρώχνουν σε μια εγωκεντρική θεώρηση της ζωής, η ίδια η φύση του πολιτισμού μας, αν είναι αυτό πολιτισμός. Το αντίθετο πια δεν είναι ηρωισμός είναι όρος επιβίωσης, για τον άνθρωπο, την κοινωνία, τη φύση, τον πλανήτη. Κι όμως θέλει τόσα πολλά μικρά και μεγάλα ΟΧΙ που χάνεις το λογαριασμό και το κουράγιο, μερικές φορές...
Όχι: κατήφεια, νοσταλγία, μαρασμός, εκ νέου άνθιση, ακρίβεια λόγου, πράξεων υπηρεσιών και προϊόντων, φθήνεια σκέψεων, σεψεων, σκέψεων, αισθήσεων και κίνησης, ο Βαγγέλης ο εκ Κομμαγηνής να μη με ξαναπάρει τηλέφωνο ή αλλού, ενδιαφέρων-ουσα-ον, ρακή, ρακί, ρακύ, ράκη, όχι άλλες ερωτήσεις, παρακαλώ.
ένα μεγάλο ναι στην Αλητεία (χαμηλών τόνων και ήρεμη) και τη Μνήμη (που δε γίνεται μνησικακία) είναι το δικό μου όχι
Χμμμ ....
Το δικό μου όχι....
Εύκολο λες πως είναι να πω μετά βεβαιότητας πως εκεί άτεγκτη στέκομαι καιστ' άλλο ούτε τόσο δεν υποχωρώ;
Θα θελα να μπορούσα να πω πως λέω όχι στον ευτελισμό και στην ασχήμια στην κατρακύλα του ανθρώπου
κι αλλού κι αλλού μα φτάνει;
Φτάνει έστω κι αν το υποστηρίζω -πόσο όμως;-με το δικό μου τρόπο ζωής μα στέκεμαι αμέτοχη σ' ό,τι βλέπω;
Ξεγελώ τον εαυτό μου νομίζω
Έτσι το μόνο μου ΟΧΙ είναι να λέω ψέματα σε μένα. Κι αυτό είναι απόλυτο
Το δικό μου πάλι όχι είναι το όχι στην ασχήμια και στην αδιαφορία, το όχι στην υποτέλεια, στη συμμόρφωση, σε πάρα πολλά σημεία απ΄ όπου κακοφορμίζει το σώμα της χώρας και του χώρου μου.
Χρόνια καλά σε όλους.
ΟΧΙ στην δικτατορια της ηλιθιοτητας, του βολεματος, της στασιμοτητας, της μη δημιουργικοτητας, της εκλμεταλλευσης ανθρωπου απο ανθρωπο.
Αναζητώντας τα χαμένα 'ΟΧΙ', (όπως και τα απατημένα 'ΝΑΙ' το ίδιο είναι) βρίσκω πολλά. Και σίγουρα, πολλά ακόμη θα προδώσω, για πολλά ακόμη θα ντραπώ.
Δεν γίνεται αλλιώς. Μακάρι να μπορούσα να μένω ξάγρυπνος πάντα. Δεν μπορώ. Και λάθη έκανα, και νερό στο κρασί μου έβαλα, και ψέματα στον εαυτό μου είπα, και εξαρτήθηκα, και ..ΕΝΤΑΞΕΙ, ΕΝΤΑΞΕΙ..ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΟΜΟΛΟΓΩ: Τους ψήφισα, τους ψήφισα..
Ας μην γελιώμαστε, οι υπερήρωες είναι πάντα καρτούν. Και τα καρτούν δεν ζουν στ' αλήθεια. Δεν παθαίνουν τίποτε, δεν γερνάν, δεν φθείρονται, δεν αλλάζουν τον κόσμο..
Προσωπικά το μόνο που για την ώρα κατάφερα ένα είναι:
ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΑ..
(ή λέτε να έχει ήδη συμβεί κι αυτό 'ανεπαισθήτως' ??)..
Μετά τα λόγια του ποιητή της ήττας τι θα μπορούσε να πεί κανείς? ένα μεγάλο ΝΑΙ στην προσωπική αξιοπρέπεια μόνο.
Όχι στη μιζέρια!
καλημέρα καλή μου
σε φιλώ
.....IL GRAN RIFIUTO
την αποτελούν όλα τα καθημερινά μικρά όχι (στο φανατισμό, στη μιζέρια, στον ωχαδερφισμό,τα περιττά λόγια) και τα ναι στην καθαρή, ακόμη,ματιά των παιδιών και σ'αυτά που μπορούν να πάνε τη σκέψη μας λίγο πιο πέρα. ΝΑΙ σε όλα τα ΟΧΙ στο βόλεμα γιατί ο πόλεμος δεν είναι τίποτε άλλο απο το σύνολο των μαχών, των τροπαίων μα και των απωλειών....
Αγγέλα μου πήρες τη σκυτάλη γερά βλέπω με εξαιρετικές εικόνες! Αν και η περιγραφή των Γεφυρισμών είναι "χλευασμός στους μύστες της ασχήμιας" να στον εξειδικεύσω τώρα μια και η ασχήμια θεωρείται υποκειμενική. ΟΧΙ λοιπόν στους εμπόρους ιδεών, με ό,τι συνεπάγεται το "επάγγελμα αυτό".
Σε φιλώ και σε ευχαριστώ
Υ.Γ. Για τον Θανάση (Ξανθάκο). Πρόκειται για συνωνυμία ή γνωριζόμαστε;
Όχι σε όλα αυτά που γίνονται για
το "καλό"/
Θλίβομαι, που δεν μπορώ να υποστηρίξω στ' αλήθεια και με σθένος ετούτο το όχι/ ελπίζω, κάποτε...
καλημέρα
΄'Ηταν ένα τραγούδι παλιά (με τη Λίτσα Διαμάντη θαρρώ) που έλεγε:
"ΌΧΙ θα κάτσω να σκάσω
ΟΧΙ θα κάτσω να σκάσω
Τι λες καλέ, τι λες καλέ που θα πεθάνω...." κλπ.
Αν και ερωτικού περιεχομένου φαίνεται πως επηρρέασε όλες τις γενιές απο τότε μέχρι σήμερα που, χωρίς να το έχουν κάνει σλογκαν, το έχουν κάνει στάση ζωής.
Σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή και τα χαρακτηριστικά σχόλια.
Γιάννη, Θανάση, Solomantzare, καλωσορίσατε :)
Δημοσίευση σχολίου