"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

χαμόγελο

χαρισμένο στον πιο αγαπημένο μου,
τον πιο τρυφερό άνθρωπο του κόσμου,
που θέλω από εδώ και πέρα
να ξυπνάει πάντα χαρούμενος!
(Μαριέλα Κωνσταντινίδου)
Επιστρέφοντας, ένα μεγάλο χαμόγελο σε όλους,
με τρία τρίστιχα του ιερομόναχου Συμεών,
(γραμμένα στο κελί του, στο Άγιον Όρος),
σαν βαθύτατο ευχαριστώ
σε ό,τι αποφασίζει
το on και το off της κάθε μέρας μας.


Μετά το χιόνι
άνθη αμυγδαλιάς
από τον κήπο

Πρωί προ ηλίου
η λεμονιά στην αυλή
με τα λεμόνια

Πρωί ο ήλιος
όλος μέσα καινούργιος
άλλος ήλιος

12 σχόλια:

Mariela είπε...

Αγγέλα μου, σ'αγαπώ πολύ!
Τι σου συνέβη γλυκειά μου?

Διάττων είπε...

Άκρως διαδεδομένο είδος τα Χάικου, το συνηθίζουν πολλοί Bloggers...

Σ' ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου...Καλό βράδυ...

Λορελάη είπε...

Μαριέλα μου κι εγώ σ' αγαπώ :) θα τα πούμε.

Διάττων καλωσόρισες.
Μόνο μια αναγκαία διευκρίνιση: οι στίχοι δεν είναι ούτε χαϊκού, ούτε δικοί μου, ούτε κανενός άλλου μπλόγκερ.
μα και βέβαια θ' απαντούσα σ' ένα μήνυμα που εξαίρει τη μουσική του μπλογκ μου. δεν χρειάζοναι ευχαριστίες...
καλό βράδυ επίσης :)

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Υπέροχη φύση ζωντανεύει, φίλη μου!

Αισθάνθηκα και τη μυρωδιά των λεμονιών...
Κι ανθισμέμη μυγδαλιά!...

Σε φιλώ

gyristroula2 είπε...

Λευκό, φωτεινό, λυρικό χαμόγελο. Καλώς τηνε κι ας άργησε...

Βραχονησίδα είπε...

Ουφ ξημέρωσε! Φωτισε μ'ένα χαμόγελο αστραφτερό σαν τον ανθό της μυγδαλιάς, απαλό σαν ηλιαχτίδα-χαδι στην πλάτη της γάτας.
Οτι χρειαζόταν ενα πρωι με ομίχλη Φεβρουαρίου. καλημέρα

meril είπε...

Εις πείσμα των καιρών οι μυγδαλιές ανθίζουν
που σημαίνει όλο και κάποιο χαμογελάκι μας έχει η ζωή φυλαγμένο...

Καλώς ήρθες μάτια μου...

Yannis Zabetakis είπε...

mmm

πολύ μέλι έχει αυτή η ανάρτηση!
μαρέσει όμως πολύ!

Μαρια Νικολαου είπε...

Πολύ ομορφοι στίχοι..
Καλη σου μερα

Φαίδρα Φις είπε...

Πρωί ο ήλιος
όλος μέσα καινούργιος
άλλος ήλιος

Αγγέλα μου έτσι!
με ηλιόλουστα χαμόγελα
μέσα έξω...

σε φιλώ
σε πεθύμησα

Λορελάη είπε...

Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ όλους.

Χαίρομαι που σας άγγιξε η φωτεινότητα αυτών των λιτών αλλά ολοζώντανων στίχων. Δεν πρέπει μέσα στη μουντάδα της εποχής να ξεχνάμε ότι η κάθε μέρα είναι ένα δώρο, και να την τιμούμε ανάλογα.

Συγχωρείστε με που εμφανίζομαι και εξαφανίζομαι έτσι, αλλά αυτό το διάστημα είναι φορτωμένο με πολλά.

Σας φιλώ.

Θερσίτης είπε...

Εδώ κάτι έχει γίνει, κάτι πολύ όμορφο.