Ε, να λοιπόν, κάτι καινούριο, πρωτότυπο και πραγματικά διαδραστικό. Μαθήματα ζωγραφικής από το διαδίκτυο! Η φίλη μας Μαριέλα Κωνσταντινίδου είχε την ιδέα, και το κέφι να την υλοποιήσει. Πήρα γεύση από τα πρώτα μαθήματα και βρήκα το εγχείρημα ευχάριστο, δημιουργικό, αλλά και πολύ … βολικό! Αλλιώς είναι να πρέπει να τρέχεις στο εργαστήρι του δασκάλου μια, δυο ή περισσότερες φορές την εβδομάδα, κι αλλιώς να τον έχεις στο σπίτι σου! Να παίρνεις ωραία και καλά τα μαθήματα στο email σου (θεωρία και πράξη), να σου δίνει τις ασκήσεις σου, να τις διορθώνει στη συνέχεια, να σου δίνει οδηγίες και συμβουλές, κι εσύ να τα κάνεις όλα με την ησυχία σου, στον χώρο σου, με τη μουσική σου, τον καφέ ή το ποτό σου, όποτε έχεις χρόνο και διάθεση. Είναι πραγματική όαση αυτές οι ώρες. Άσε που έτσι καταργείται ο περιορισμός της απόστασης. Η επαρχία όπως ξέρουμε δεν παρέχει δυστυχώς και πολλές δυνατότητες αξιοποίησης των ταλέντων και ικανοτήτων. Μ’ αυτόν τον τρόπο όπου κι αν μένεις μπορείς να δουλέψεις, να μάθεις και να δημιουργήσεις. Τολμήστε το, δοκιμάστε το –τα τρία πρώτα μαθήματα είναι δωρεάν έτσι κι αλλιώς. Η γνωριμία με τα χρώματα και τα πινέλα είναι σίγουρα γοητευτική. Άσε που νιώθεις πάλι παιδί! Τι καλύτερο;
(το έργο στην αρχή είναι φυσικά της... δασκάλας.)
9 σχόλια:
Μπράβο στη Μαριέλα, αλλά αυτό με την επαρχία δεν το κατάλαβα,τι θέλει να πεί ο ποιητής, πως εμείς εδώ δεν έχουμε ευκαιρίες να αναδείξουμε τα ταλέντα μας? Μωρέ που θα πάει θ' αρχίσω κλασικό τραγούδι σε λίγο...θ'ακούγονται οι άριες μέχρις εκεί...
Ωραίο μπλογκ, ωραίες εικόνες, ωραία κείμενα.
Ωραία η ιδέα της Μαριέλας και χρήσιμη
Γιώργο είσαι στον τομέα μου, ετοιμάσου για μαθήματα.
Καλώς σε βρήκα Λορελάη
Η Μαριέλα με το "καφενείο" της πρωτοπορεί
Χαίρομαι για λογαριασμό όλων που συμμετέχουν
(εγώ ως εκ γενετής ατάλαντη ... ούτε από μακριά!)
Γιώργο, ν' ακούσω άρια απ' το στοματάκι σου, και τι στον κόσμο!! :))))
Logia, ευχαριστώ πολύ!
Πολύ μ' αρέσει που το μπλογκ μου γίνεται κέντρο... καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων... :))
καλώς όρισες!
Μέριλ, εσύ ατάλαντη;;;;;;;;.... άστα αυτά και πιάσε τα χρώματα, η Μαριέλα ξέρει να σε βάζει στο παιχνίδι... να δεις που θα σ' αρέσει!!
Άσε καλή μου ...
θα φοβηθούν τα χρώματα και θα εξαφανιστούν!
Αγγέλα μου γλυκειά μου, σ' ευχαριστώ από καρδιάς.... ελπίζω κάποια στιγμή να δω και άλλα έργα δικά σου....
ΣΕ φιλώ πολύ πολύ πολύ
Μεριλ, τα χρώματα δεν φοβούνται έτσι έυκολα.... έχουν αντοχές, μη νομίζεις....!!!!!
Ωραία ιδέα, λορελάη και μαριέλα! Βέβαια για μερικούς ανεπίδεκτους, όπως εγώ, που δεν μπορούν να τραβήξουν ίσια γραμμή, θα χρειαστεί πρόγραμμα πολύ...εξειδικευμένο.
Δίπλα σε όλους τους άλλους ας προσθέσω τα συγχαρητήριά μου και εγώ, ο πρώτος ανεπίδεκτος μαθήσεως στα εικαστικά. Παραμένω όμως εραστής του ωραίου και αυτό νομίζω πως δεν είναι λίγο. Έτσι δεν είναι, λορελάη;
Που είσαι εξαφανισμένη φιλενάδα???
Δημοσίευση σχολίου