(Κλεάνθης Βασδώκας)Μολύβια καλοξυσμένα
καρφωμένα στη ράχη του πτώματος
αντιστρόφως ανάλογο
ένα φτερό βουτάει στο μελανοδοχείο
έξω βρέχει
βροχή αστήρικτη
τα πομπώδη επιχειρήματά της
εξαντλούνται γρήγορα
σ’ ένα βιαστικό πότισμα
οι δεξαμενές άδειασαν
-όλες οι δεξαμενές-
διψάμε άκρως νατουραλιστικά
το φτερό μάς κοιτάζει αμήχανο
και ξαπλώνει
να χαρεί έναν δίκαιο ύπνο
καρφωμένα στη ράχη του πτώματος
αντιστρόφως ανάλογο
ένα φτερό βουτάει στο μελανοδοχείο
έξω βρέχει
βροχή αστήρικτη
τα πομπώδη επιχειρήματά της
εξαντλούνται γρήγορα
σ’ ένα βιαστικό πότισμα
οι δεξαμενές άδειασαν
-όλες οι δεξαμενές-
διψάμε άκρως νατουραλιστικά
το φτερό μάς κοιτάζει αμήχανο
και ξαπλώνει
να χαρεί έναν δίκαιο ύπνο
................
η συνέχεια εδώ
7 σχόλια:
Τυχερό κορίτσι, προορισμένο να σώσει όση ματαιότητα μας απέμεινε. Να συνεχίσει...
ταρατατζούμ!!
καλορίζικη η νέα σελίδα!
να γεμίζει με τα όμορφα λόγια σου
φιλιά
g
*Γυριστρούλα,
!!!!!!!:):):):).........
(η δημοσίευση αυτού του ποιήματος ήταν ένα ρίσκο. Ευχαριστώ θερμά για την ανάγνωσή σου..)
*Τζίνα μου αγαπημένη,
οι δικές σου ευχές μετράνε διπλά!
φιλί:)
πολύ βάφει ο θάνατος τις λέξεις σου
πολύ τον κουβαλούν οι μέρες μας....
τον ξόρκισες καλή μου;
Προσπαθώ Μέριλ μου, προσπαθώ...
άλλωστε όλη η ποίηση αυτό δεν κάνει;
Χαίρομαι για την εικαστική συμβολή του φίλου μου του Κλεάνθη.(Βασδώκας είναι το επίθετο).Όσο για τα πομπώδη επιχειρήματα...μακάρι να ήταν μόνο στη βροχή.
Γιώργο μου, πολύ καλός στην τέχνη του ο φίλος σου! κι εγώ χάρηκα όταν τον ανακάλυψα.
Όσο για τα επιχειρήματα... θα συμφωνήσω!
φιλιά
Δημοσίευση σχολίου