Μυγοπαγίδα της Αφροδίτης

Είδα την παράσταση “Venus flytrap”, που ξαναπαίζεται αυτόν τον καιρό –πρωτανέβηκε το καλοκαίρι- από τον Θεατρικό Όμιλο Σχεδία, στο Γκάζι. Η παράσταση δανείζεται τον βασικό μύθο από το έργο «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» του Τένεσσυ Ουίλιαμς, αλλά τον «μεταγλωττίζει» μέσα από τους σκληρούς ή σπαρακτικούς διαλόγους και μονολόγους των ηρώων. Επικεντρώνοντας στο καταλυτικό πρόσωπο της Κάθριν, και στη σχέση θύτη-θύματος μέσα στο ψυχιατρείο όπου έχει οδηγηθεί για να «θεραπευτεί», επεκτείνεται σε όλες τις σχέσεις εξουσίας, αλληλοεξόντωσης και αυτοκαταστροφής, που αναπτύσσονται μεταξύ των προσώπων εντός ή εκτός των τειχών.

Ο λόγος στα όρια της ποίησης, εξαιρετικά δυνατός και με πολλές αναγνώσεις, βαδίζει συνεχώς στην άκρη του γκρεμού -ή ίσως και στα βάθη του- γιατί κανείς δεν έχει τίποτα πια να χάσει ή να κερδίσει. Και φτάνει στο λυσιμελές όριο του ανθρώπου. Στο απάνθρωπο. Οι ήρωες τελούν υπό διαρκή τρόμο (σωματικό και ψυχικό), εγκλωβισμένοι στην παγίδα της ταυτόχρονης δύναμης και αδυναμίας τους. Νομίζω ότι ο τίτλος –«μυγοπαγίδα της Αφροδίτης»- συνοψίζει την προβληματική του έργου.

Είναι μια παράσταση που σε αρπάζει απ’ το στομάχι, και δεν σ’ αφήνει ούτε μια στιγμή να της ξεφύγεις. Εκτός από το κείμενο, εξαιρετικές είναι και οι ερμηνείες. Οι μονόλογοι της Κάθριν, της αδελφής Ευτυχίας και του Σεμπάστιαν κυριολεκτικά αδυσώπητοι. Το σκηνικό, λιτό και λειτουργικό, όπως το συνηθίζει η «Σχεδία», δεν κλέβει την παράσταση, την υπηρετεί μόνο δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Η σκηνή έναρξης στο δρόμο και η μετατροπή ενός ημιυπαίθριου γκαράζ σε θέατρο που λειτουργεί με ανοιχτές πόρτες και με ελεύθερη είσοδο και έξοδο του κοινού, κάνει τον θεατή χωρίς να το καταλαβαίνει μέτοχο της δράσης, και παίζει με τη σχέση εσωτερικού-εξωτερικού, εντείνοντας υποσυνείδητα το ερώτημα του εγκλεισμού. Ο πιανίστας–συνθέτης, που παίζει ζωντανά στη σκηνή, συντελεί στο να νιώθεις ότι παρευρίσκεσαι σε μια αυτοσχέδια εξομολογητική έκρηξη απελπισίας.

Συνολικά μια παράσταση που δεν διστάζει να πειραματιστεί με «ανοίκεια» μέσα σε όλα τα επίπεδα, και να επιτύχει, χωρίς λεφτά, «κονέ» και επιχορηγήσεις, με μοναδικά όπλα το πάθος, το ταλέντο -ίσως και την ίδια την απόγνωση- όλων των συντελεστών ένα αποτέλεσμα που κερδίζει το στοίχημα.
Το έργο δεν είναι εύκολο, δεν είναι εύπεπτο. Είναι έργο Τέχνης.
Αξίζει να το δείτε.

Παίζεται σήμερα, και θα παιχτεί για τρεις μόνο ακόμη παραστάσεις: 17,18,19/12/2009, Βουτάδων 36, (στάση μετρό Κεραμεικός), ώρα 10:00μ.μ., είσοδος ελεύθερη. Πληροφορίες στο τηλέφωνο: 210 3477448 /

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Τζίνα Αποστολοπούλου - Βασίλης Κανελλόπουλος

Σκηνοθεσία: Βασίλης Κανελλόπουλος

Σκηνικά – Κοστούμια: Οδυσσέας Καψάλως

Μουσική: Rodrigo Melo

Παίζουν οι: Μαρίνα Νατιώτη, Κώστας Γεραντώνης, Τζίνα Αποστολοπούλου, Χαίκ Καζαρτζιάν, Όλγα Τσίρκα, Μαργαρίτα Παππά, Κατερίνα Βασιλάκη, Rodrigo Melo, Κωνσταντίνα Σαράντη, Εύα Μπόγρη.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ

Διαβάστε περισσότερα:

http://sxediaschedia.blogspot.com/2009/07/venus-flytrap.html

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=108093

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=71645