"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Μυγοπαγίδα της Αφροδίτης


Είδα την παράσταση “Venus flytrap”, που ξαναπαίζεται αυτόν τον καιρό –πρωτανέβηκε το καλοκαίρι- από τον Θεατρικό Όμιλο Σχεδία, στο Γκάζι. Η παράσταση δανείζεται τον βασικό μύθο από το έργο «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» του Τένεσσυ Ουίλιαμς, αλλά τον «μεταγλωττίζει» μέσα από τους σκληρούς ή σπαρακτικούς διαλόγους και μονολόγους των ηρώων. Επικεντρώνοντας στο καταλυτικό πρόσωπο της Κάθριν, και στη σχέση θύτη-θύματος μέσα στο ψυχιατρείο όπου έχει οδηγηθεί για να «θεραπευτεί», επεκτείνεται σε όλες τις σχέσεις εξουσίας, αλληλοεξόντωσης και αυτοκαταστροφής, που αναπτύσσονται μεταξύ των προσώπων εντός ή εκτός των τειχών.

Ο λόγος στα όρια της ποίησης, εξαιρετικά δυνατός και με πολλές αναγνώσεις, βαδίζει συνεχώς στην άκρη του γκρεμού -ή ίσως και στα βάθη του- γιατί κανείς δεν έχει τίποτα πια να χάσει ή να κερδίσει. Και φτάνει στο λυσιμελές όριο του ανθρώπου. Στο απάνθρωπο. Οι ήρωες τελούν υπό διαρκή τρόμο (σωματικό και ψυχικό), εγκλωβισμένοι στην παγίδα της ταυτόχρονης δύναμης και αδυναμίας τους. Νομίζω ότι ο τίτλος –«μυγοπαγίδα της Αφροδίτης»- συνοψίζει την προβληματική του έργου.

Είναι μια παράσταση που σε αρπάζει απ’ το στομάχι, και δεν σ’ αφήνει ούτε μια στιγμή να της ξεφύγεις. Εκτός από το κείμενο, εξαιρετικές είναι και οι ερμηνείες. Οι μονόλογοι της Κάθριν, της αδελφής Ευτυχίας και του Σεμπάστιαν κυριολεκτικά αδυσώπητοι. Το σκηνικό, λιτό και λειτουργικό, όπως το συνηθίζει η «Σχεδία», δεν κλέβει την παράσταση, την υπηρετεί μόνο δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Η σκηνή έναρξης στο δρόμο και η μετατροπή ενός ημιυπαίθριου γκαράζ σε θέατρο που λειτουργεί με ανοιχτές πόρτες και με ελεύθερη είσοδο και έξοδο του κοινού, κάνει τον θεατή χωρίς να το καταλαβαίνει μέτοχο της δράσης, και παίζει με τη σχέση εσωτερικού-εξωτερικού, εντείνοντας υποσυνείδητα το ερώτημα του εγκλεισμού. Ο πιανίστας–συνθέτης, που παίζει ζωντανά στη σκηνή, συντελεί στο να νιώθεις ότι παρευρίσκεσαι σε μια αυτοσχέδια εξομολογητική έκρηξη απελπισίας.

Συνολικά μια παράσταση που δεν διστάζει να πειραματιστεί με «ανοίκεια» μέσα σε όλα τα επίπεδα, και να επιτύχει, χωρίς λεφτά, «κονέ» και επιχορηγήσεις, με μοναδικά όπλα το πάθος, το ταλέντο -ίσως και την ίδια την απόγνωση- όλων των συντελεστών ένα αποτέλεσμα που κερδίζει το στοίχημα.
Το έργο δεν είναι εύκολο, δεν είναι εύπεπτο. Είναι έργο Τέχνης.
Αξίζει να το δείτε.
Παίζεται σήμερα, και θα παιχτεί για τρεις μόνο ακόμη παραστάσεις: 17,18,19/12/2009, Βουτάδων 36, (στάση μετρό Κεραμεικός), ώρα 10:00μ.μ., είσοδος ελεύθερη. Πληροφορίες στο τηλέφωνο: 210 3477448 /

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Τζίνα Αποστολοπούλου - Βασίλης Κανελλόπουλος
Σκηνοθεσία: Βασίλης Κανελλόπουλος
Σκηνικά – Κοστούμια: Οδυσσέας Καψάλως
Μουσική: Rodrigo Melo
Παίζουν οι: Μαρίνα Νατιώτη, Κώστας Γεραντώνης, Τζίνα Αποστολοπούλου, Χαίκ Καζαρτζιάν, Όλγα Τσίρκα, Μαργαρίτα Παππά, Κατερίνα Βασιλάκη, Rodrigo Melo, Κωνσταντίνα Σαράντη, Εύα Μπόγρη.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ
Διαβάστε περισσότερα:

11 σχόλια:

gyristroula2 είπε...

Αχ τι χάνω! Δεν πειράζει, έστω κι έτσι πήρα μια γεύση. Πολύ καλή γεύση. Εύχομαι δύναμη και αντοχή σ' αυτούς τους ωραίους ανθρώπους και σε όσους τους στηρίζουν.

Βραχονησίδα είπε...

Οι δουλειές αυτές έχουν ,ευτυχώς, τους θεατές που τους αξίζουν.
Ευχαριστούμε εσένα για την μεταφορά και τους συντελεστές για το κουράγιο τους.Φιλιά από την ... περιφέρεια.

Λορελάη είπε...

Κρίμα που είστε μακριά κορίτσια. Γιατί τα θέατρα στην Ελλάδα είναι πολλά, αλλά οι παραστάσεις που τολμούν λίγες.
τα φιλιά μου :)

meril είπε...

Έστω κι έτσι καλό είναι να παίρνουμε γεύση των όσων γίνονται
Ευχαριστούμε Αγγέλα και καλή συνέχεια στα παιδιά που την αξίζουν

Ανώνυμος είπε...

δύο φορές ρώτησα στην οικεία θέση, αλλά απάντηση δεν βλέπω: η Λορελάη του Απολλιναίρ που δημοσιεύεται στο μπλογκ σας δεν έχει μεταφραστή; οπότε να συμπεράνει κανείς πως η μετάφραση είναι δική σας;

τι να λέμε τώρα για δεοντολογία... ψιλά γράμματα...

Λορελάη είπε...

Νάσαι καλά Μέριλ μου :)

Λορελάη είπε...

Ανώνυμε, έχετε απόλυτο δίκιο. Παράλειψή μου. Όχι ηθελημένη, σας βεβαιώ.
Η μετάφραση είναι του Χριστόφορου Λιοντάκη.

Τα σχόλιά σας στην σχετική ανάρτηση δεν τα είδα, γιατί όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι δυνατόν να παρακολουθώ τα σχόλια των παλαιών (πάνω από 150 συνολικά) αναρτήσεων.

Σας ευχαριστώ για την επισήμανση.

ξωτικό είπε...

Πρός όλους τους φίλους και φίλες :
διαβάστε τα τελευταία σχόλια στης Νέλλης .μετά απο προτροπή του Γκιώνη σκεφτήκαμε ως μια κίνηση πίεσης (αντί να μένουμε στα λόγια)
να ανεβάσουμε όλοι όσοι συμφωνούν την ανάρτηση της
Νέλλης, ίσως απο αύριο και μέχρι και την Δευτέρα τουλάχιστον.
Κάθε άλλη σκέψη ευπρόσδεκτη.
ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

χμμμμ...... έχασα μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη

Mariela είπε...

Εύγε Αγγέλα.... ξέρεις γιατί!!!!
πολύ καλό!

Λορελάη είπε...

Ηλιογράφε, πράγματι....

Ξωτικό, εύχομαι να τα καταφέρετε.

Μαριέλα μου, χαίρομαι που σου άρεσε:)