Χαροκαμένες γυναίκες
Πέφτω στην άνοιξη
Το άλλοτε έγινε κάποτε
Δεν υπάρχει ανάπαυλα
Δεν αρρωσταίνω ποτέ
Πενθώ πάντα
Η μητέρα εικόνισμα
Νεκρή στ’ όνειρό μου
Η άνοιξη τρέχει
Ο άγνωστος πέθανε
Με τα γαλάζια του μάτια
Χαροκαμένες γυναίκες ο στίχος
Αρκεί
Χαροκαμένες γυναίκες
Η άνοιξη τρέχει
(Κουτσαίνω ανάμεσα)
3 σχόλια:
Ή Άνοιξη τρέχει κι εμείς ανάμεσα κουτσαίνουμε! Σωστή!
Αγγέλα...
θα θελα να χω διαβάσει λάθος...
καλημέρα Ηλιογράφε μου
... έστω και μετά τόσό καιρό...:)
Μεριλάκι, στ' όνειρό μου μόνο :)
φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου