Μια μικρή ελαία

"Είναι κανείς από το μέρος της αθωότητας
–λευκοφόρος την διάνοιαν, που λέει κι ο Ρωμανός- σε δύο περιπτώσεις:
όταν δεν έχει φτάσει στο σημείο να υποψιασθεί καν το μαύρο,
κι όταν το έχει διατρέξει ως την έσχατη άκρη του,
έτσι που να πατήσει από το άλλο μέρος πάλι στο λευκό.
Με πλήρη συνείδηση ότι όσα γνώρισε
στο αναμεταξύ τού είναι απολύτως άχρηστα."
(Οδ. Ελύτης, Εν λευκώ)

Αυτήν την αθωότητα, την δύσκολα κερδισμένη, την μετά το βαθύ μαύρο λευκότητα, συνάντησα προχτές το βράδυ. Μια γυναίκα, που πέρασε κυριολεκτικά στην άλλη όχθη, μια φόνισσα, μου χάρισε με τον πιο απλό, τον πιο τρυφερό τρόπο το "ευχαριστώ" της (αυτό της προχθεσινής ανάρτησης), για την βοήθεια που της πρόσφερα. Την γνώρισα πριν λίγο καιρό σε ένα πρόγραμμα κατάρτισης στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού. Και μου ζήτησε την συνδρομή μου για κάτι. Τίποτα σημαντικό για μένα. Το έκανα. Χωρίς να το θεωρώ σπουδαίο, χωρίς να περιμένω τίποτα. Και το ξέχασα. Εκείνη όμως όχι. Σεμνά, δεν έβαλε καν το όνομά της στην κάρτα, χωρίς να με πάρει ούτε τηλέφωνο, μου έστειλε δώρο ευχαριστηριο, ένα δεντράκι! μια ελιά! Μια μικρούλα ευγενική ελαία. Με τον κορμό της, τα κλαδιά της και τα φύλλα της. Ένα δεντράκι ειρήνης και σοφίας. Της ειρήνης και της σοφίας που εκείνη με κόπο κατάκτησε. Συγκινήθηκα. Στα είκοσι σχεδόν χρόνια επαγγελματικής μου ζωής έχω προσφέρει γνώσεις και χρόνο αφιλοκερδώς χιλιάδες φορές. Τα "ευχαριστώ" μετρημένα στα δάχτυλα. Σελέμηδες οι άνθρωποι, όπως λέει κι ο Σεφέρης. Φτάνει όμως μια κίνηση απλή και γενναιόδωρη όπως αυτή, για να δικαιώσει μια ολόκληρη πορεία. Και για να σου δώσει κουράγιο. Πάνω που έχεις κουραστεί. Πάνω που έχεις αρχίσει να λες πως δεν αξίζει τον κόπο. Λυπάμαι που δεν κράτησα το τηλέφωνο της γυναίκας αυτής. Έχει εκτίσει μεγάλο μέρος της ποινής της και της επιτρέπεται να βγαίνει. Θα ήθελα να την δω και να την ευχαριστήσω. Γιατί χωρίς να το ξέρει, αυτή η ισοβίτισσα, μου πρόσφερε κάτι που είχα μεγάλη ανάγκη. Μια ανάσα αθωότητας μέσα στους πονηρούς και αρπακτικούς καιρούς μας. Της αφιερώνω αυτές τις αναρτήσεις, σαν το λιγότερο που της οφειλω.