"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

ο κήπος και η θάλασσα...

Τα λόγια είναι πάντα πιο λίγα από τα αισθήματα...

γι' αυτό ένα ματσάκι τρυφερές Μικρές Κυκλάδες, δώρο στους "ανέλπιστους" φίλους και συνταξιδιώτες σε τούτη την γεμάτη ανάσες κι υποσχέσεις μαγεμένη θάλασσα...

12 σχόλια:

Mariela είπε...

Μ' έφτιαξες πάλι πρωί πρωί φιλενάδα...
Γι' αυτό κι εγώ με τη σειρά μου σου αφιερώνω απο το ίδιο βιβλίο του Ελύτη το πολύ κλασικό αλλά ιδιαίτερα αγαπημένο:
"Πάμε μαζί κι ας μας λιθοβολούν
Κι ας μας φωνάζουν αεροβάτες
Φίλε μου όσοι δεν ένοιωσαν ποτέ
με τι σίδερο με τι πέτρες
τι αίμα τι φωτιά
Χτίζουμε ονειρευόμαστε και τραγουδάμε!"
Σ' αγαπώ πολύ

Ανώνυμος είπε...

συμφωνώ (και νομίζω πως συμμετέχω) με τον κήπο και τη θάλασσα.
σ΄ευχαριστώ για τα χρώματα

meril είπε...

Τι μα τι να σου πω τρυφερή μου;
Να σαι καλά

Λορελάη είπε...

Ευχαριστώ Μαριελίτα, και ανταποδίδω τους στίχους και την αγάπη...
(κι άστους να μας φωνάζουν αεροβάτες... δεν τους βλέπεις πώς γκρεμίζονται σιγά-σιγά; :)

Φυσικά και συμμετέχεις Ηλιογράφε! Φυσικά!!!

Τίποτα να μη πεις... τίποτα...
φιλιά

synnefoula είπε...

Εγώ? Συμμετέχω?

gyristroula2 είπε...

Να κρατήσει λοιπόν αυτός ο κύκλιος χορός μας γύρω από το φως, λορελάη...

Λορελάη είπε...

Συννεφούλα μου το ρωτάς;;;;;;; Είσαι επάξια μέλος αυτής της "παρέας του φωτός" όπως λέει και η γυριστρούλα. (άντε, πότε θα επαναλειτουργήσεις και το δικό σου μπλογκ, να παίρνουμε κι άλλες ανάσες οξυγόνου; :)

θα κρατήσει γυριστρούλα μου, θα κρατήσει! είμαι σίγουρη πια! :))

giorgos_st είπε...

Καλησπέρα και από μένα,έπρεπε να κάνω φασαρία για να'χω δικαίωμα στην καλησπέρα!

Θερσίτης είπε...

Καλημέρα, λορελάη. Μουσικές αυθεντικές και διαχρονικές σε συνδυασμό με τα κολλάζ του αγαπημένου σου ποιητή ασφαλώς δίνουν στην παρέα μια ευοίωνη προοπτική.
Γιατί γκρινιάζει αυτός από κει πάνω;

synnefoula είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα όμορφη. Θέλω να δημιουργήσω ένα μπλογκ για έναν συγκλονιστικο ερωτα, για έναν μοναδικό άντρα που δυστυχώς έχω καταστενοχωρήσει και πληγώσει, μπας και του δώσω να καταλάβει πόσο πολυ τον λατρεύω και πόσο πολύ δεν μπορώ χωρις αυτόν. Αν αυτό σου δώσει ανάσες οξυγόνου και δεν με θεωρήσεις μια χαζοχαρούμενη νεαρά, θα είσαι η πρώτη που θα σου στείλω το link.
Φιλιά

Λορελάη είπε...

Γιώργο, γιατί γκρινιάζεις, καλά λέει κι ο Θερσίτης; Μια χαρά ήταν οι αναρτήσεις όλες αυτές τις μέρες. δεν φτάνει που κάναμε μαύρα μάτια να σε δούμε... και λέγαμε κι εμείς...
καλημέρες :))

Καλημέρα και σ' εσένα Θερσίτη μου. Και καλό μήνα! Ευοίωνες, ευοίωνες οι προοπτικές! Σίγουρα :))

Αστειεύεσαι συννεφούλα μου; Να θεωρήσω εγώ χαζοχαρούμενο τον έρωτα! Και μάλιστα τον συγκλονιστικό! Ποτέ!!!!!!! Κι αν μπορούμε να βάλουμε πλάτη όλοι :):)
καλό μηνα και φιλιά κι από μένα

Ανώνυμος είπε...

Στους αναστεναγμούς των ευχών μια πατρίδα χρωμάτων γεννιέται αδιάκοπα, σε κάθε ανάσα, σε κάθε άγγιγμα ψυχής. Μια πατρίδα γεμάτη αρώματα, χρώματα, φωτάκια, όνειρα, αγάπη, έρωτα, χαμόγελο, άνοιξη, ψαλμούς και λεμονιές, ταξίμια χαδιών και υάκινθους, πεταλούδες και άστρα της ανατολής. Όλο συζεύξεις γύρης ο χρόνος. Ο χρόνος κι οι στιγμές του, οικοδεσπότες ονείρων. Ανοίγω το παράθυρο.
Καλημέρα από youtube (whisper1960), λορελάη. Συνταξιδιώτισσα. . .