"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

αφηγήσεις

Αν και οι φωτογραφίες είναι άκρως ερασιτεχνικές και αδικούν τα έργα, παραθέτω σήμερα δουλειά του Τ. Δημόπουλου -αφού σας το υποσχέθηκα-, σχολιάζοντας ποιητικά τις χρωματικές αφηγήσεις του.



όλα τα ψέματά μου δεν αρκούν να σε στολίσω




στημένο το παιχνίδι απ' την αρχή

τι κι αν προσεύχομαι και αν ξιφομαχώ

πάνω στην τσόχα



ξεγέλασε τα μυστικά τους

πριν καταλάβουν το σκοτάδι σου



τι κι αν τα έπαιξες όλα για όλα

η θάλασσα πάντα θα λέει

την τελευταία λέξη


είν' εύκολο να τρέξεις μ' ενθουσιασμό

στην πτώση

φτάνει μια παιδική τσουλήθρα

και μια εντολή απ' τ' άγνωστο





είναι ο κόσμος ένας μικρός ανθός

πώς μέσα του παράξενα σε χάνω






C' est ridicule να ντρέπεσαι

που όλα

τόσο αδιάντροπα ξεχνούν





σμίλεψε τη λάβα σου

αν θες ν' ανέβεις ουρανό






του φεγγαριού το δρόμο

θηρία τον φυλάνε

πρόσεχε!



10 σχόλια:

Mariela είπε...

Εξαιρετικό!
δεν έχω άλλη πιο κατάλληλη λέξη γι αυτό που βλέπω, διαβάζω και ακούω ταυτόχρονα!

Λορελάη είπε...

ναι, είναι ωραία όταν αγκαλιάζονται οι τέχνες Μαριέλα μου :):)
ομολογώ ότι κι εγώ το χάρηκα.
σ' ευχαριστώ πολύ

meril είπε...

Τώρα τι να πω που είμαι φανατική της δικής σου τέχνης και θα αδικήσω προφανώς .....

Βραχονησίδα είπε...

Ωραία γραφή και αντάξιά της η ανάγνωση.
Καλημέρα σου.

Λορελάη είπε...

Μέρη μου, ευχαριστώ για την αγάπη, αλλά νομίζω ότι οι συνομιλίες στην τέχνη είναι πάντα για κοινό όφελος.
φιλιά :)

Βραχονησίδα μου, αυτοί οι διάλογοι είναι ενδιαφέροντες πράγματι.
καλημέρα κι από μένα :)

gyristroula2 είπε...

Aαα! Τι ωραία! Υπέροχη συνομιλία,κοινή γλώσσα η τέχνη,η μία και μοναδική.

Λορελάη είπε...

Έτσι είναι Γυριστρούλα μου, κοινή γλώσσα η τέχνη.
νάσαι καλά φιλενάδα:)

ξι είπε...

Παρα πολυ ομορφο αυτο το παντρεμα. Παρα πολυ...
Αλλα και αυτο που μου κολλησε στο μυαλο: C' est ridicule να ντρέπεσαι

που όλα

τόσο αδιάντροπα ξεχνούν
...

Kαλημερα,
ξ.

logia είπε...

μια μεγάλη αγκαλιά άνοιξε και χώρεσε μέσα χρώμα,λέξεις, φθόγγους
και το αποτέλεσμα πανέμορφο

καλημέρα σου

Λορελάη είπε...

Ξι (γιατί άλλαξες το όνομά σου; μου άρεσε το Ξενιάδα), σ' ευχαριστώ πολύ καλή μου :)
(κάτι ξέρεις εσύ από μνήμη και από λήθη...:)
φιλιά

logia, χαίρομαι πάρα πολύ που αγκαλιάστηκαν μέσα σου έτσι όμορφα όλ' αυτά.
καλημέρα κι από μένα :)