"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

Μια χορδή...

Μονόφθαλμοι μα ωστόσο με τόνα μάτι τόσο διεισδυτικό
που φτάνει να μας κοιτάξει ο ουρανός
για να μας πει την ιστορία του εμείς οι άνθρωποι

Πάντοτε προς. Γιατί άλλως πώς?
Έχει η άλως την υπεροψία της θεότητος. Δικαίως.

Όπως μικρό κυκλάμινο
πίνοντας ήλιο στα γκρεμίσματα την άνοιξη
που έρχεται με λίγη αθανασία περιμένω
λαθρεπιβάτις απ’ της μέλισσας την άκρη να πιαστώ
πάντοτε προς
την συν-ουσία των πλασμάτων

Έτσι κι αλλιώς
η αιωνιότητα τρέφεται με θανάτους

Μια ευκτική χελιδονιού μας έλαχε
και μια λιακάδα πρόσω Κυριακή γιορτή
με φίλους στην αρμύρα



(Αγγέλα Αποστολοπούλου, "Δέντρα θαλάσσης ανεπλέκονταν")

12 σχόλια:

meril είπε...

Αχ, βρε λορελάη....
Μόνο να σαι καλά
κα΄λημέρα

Θερσίτης είπε...

Έχει η άλως την υπεροψία της θεότητος. Δικαίως.
Προσέχετε, λοιπόν, εσείς οι κομπορρήμονες το ύψος. Σας εποφθαλμιά η αγνότητα του χελιδονιού. Και πάντα βεβαίως στην ευκτική. Γιατί σιχαίνεται την υποτακτική και αδιαφορεί για την οριστική.
Καλημέρα, πνευματική τροφέ μας.

onlysand είπε...

"Παίζει η Αιωνιότητα τους βαρετούς μονόλογους του Όντος..."

Καλημέρα, ΚΕΡΑΣΙ :)

Όμορφα πετάγματα

Λορελάη είπε...

Καλημέρα και σ' εσένα, Μέριλ μου.
Ευχαριστώ...

Ακριβώς Θερσίτη μου. Η αγνότητα του χελιδονιού σιχαίνεται την υποτακτική και αδιαφορεί για την οριστική. Έξοχο!
Στην ευκτική κι η καλημέρα μου λοιπόν, σ'εσένα και στα χελιδονάκια που τρέφεις κάθε μέρα.

Λορελάη είπε...

Onlysand, ανταποδίδω την καλημέρα και τις ευχές.
Ευχαριστώ θερμά για τον πολύ ωραίο στίχο.

gyristroula2 είπε...

Σ' ευχαριστούμε για την "ιστορία του ουρανού" και υποκλινόμεθα στη λαθρεπιβάτιδα της αιωνιότητας. Καλοτάξιδη...

giorgos_st είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
giorgos_st είπε...

Πολλές οι χορδές και τα χρώματα και οι εικόνες ευχαριστώ για το μοίρασμα Λορελάη

Λορελάη είπε...

Γυριστρούλα μου γλυκιά, η αιωνιότητα αδιαφορεί για μας, μα κι εμείς της βγάζουμε τη γλώσσα, ταξιδεύοντας με φίλους στην αρμύρα... Σ' ευχαριστώ πολύ που το ίδιο κουπί τραβάμε, κι ο ίδιος άνεμος φυσάει το πανί μας...

Γιώργο μου, δικό μου το ευχαριστώ για το μοίρασμα...

Ανώνυμος είπε...

Πως μια τυχαία αναζήτηση γίνεται μια συνεχής επ-αναφορά στο παρελθόν μου. Δεν ξέρω ρίμες και λόγια μαγικά για να εκφραστώ όπως εσύ, διότι βρίσκομαι στον αντίποδα του λυρισμού, ήτοι την τεχνοκρατία, όμως τυχαίνει η συγκεκριμένη ποιητική συλλογή από την οποία προέρχεται το απόσπασμα, να έχει περιέλθει στην κατοχή μου, να με έχει συνεπάρει το μπλε τόσο του εξω όσο και του μέσα της.
Φιλιά

synnefoula είπε...

Πως μια τυχαία αναζήτηση γίνεται μια συνεχής επ-αναφορά στο παρελθόν μου. Δεν ξέρω ρίμες και λόγια μαγικά για να εκφραστώ όπως εσύ, διότι βρίσκομαι στον αντίποδα του λυρισμού, ήτοι την τεχνοκρατία, όμως τυχαίνει η συγκεκριμένη ποιητική συλλογή από την οποία προέρχεται το απόσπασμα, να έχει περιέλθει στην κατοχή μου, να με έχει συνεπάρει το μπλε τόσο του εξω όσο και του μέσα της.
Φιλιά

Λορελάη είπε...

Συννεφούλα μου, τα λόγια τα ποιητικά είναι κάτι σαν μήνυμα κλεισμένο σε μπουκάλι, ριγμένο στη θάλασσα του κόσμου. Σε τέτοιες τυχαίες συναντήσεις αποβλέπουν.
Χαίρομαι γι' αυτήν... και ιδιαίτερα για το ότι σε έχει συνεπάρει αυτή η ποιητική συλλογή που κι εγώ αγαπώ πολύ.

προσπάθησα να επισκεφτώ κι εγώ το μπλογκ σου, αλλά δεν μου το έβγαλε. Αν δεν έχεις βάλει περιορισμό, γράψε μου την διεύθυνσή σου για να περάσω κι από το δικό σου στέκι.
την καλημέρα μου και καλωσόρισες.