Στον Καπετάν Μιχάλη που αγρυπνά, τον τρυφερό ταχυδρόμο και τον σιωπηλό χορευτή των διπλανών μπλογκς
Ω χρόνε πώς κυρτώνεσαι περνώντας πλάι
μου; πώς σκύβεις σκύλος ερμαφρόδιτος
μαστός βουβώνας χώρος;
Κ' εσύ για πού;
για πού κινάς σφυγμέ μου κ' είναι
να πας δίχως πυξίδες;
Για πού τρελός κι ωραίος
τρελός
για πάντα
Έκτωρ Κακναβάτος, "Η φωνή του"
8 σχόλια:
"Για πού;" λοιπόν
Χωρίς πυξίδες έτσι κι αλλιώς...
Λορελάη τι θα κάνω με σας;...
Ευχαριστώ
Μέριλ μου ακουλούθησε τον σφυγμό σου. Τι άλλο;
φιλιά
Ευχαριστώ,δεν είναι οι πυξίδες το έλλειμα, τα σταθερά σημάδια γύρω μας είναι που ολοένα και λιγοστεύουν...
Το μόνο αντίδοτο στον κυρτό χρόνο, ο τρελός σφυγμός, ο χωρίς πυξίδα και ρότα , ακόμα κι αν δεν πάει πουθενά.
Σε τρελή φόρμα σας συλλαμβάνω όλους....
Κάποτε πήγα στο πατάρι των Κειμένων στη Μαυρομιχάλη, στο στέκι του Φιλιππόβλαχου, όπως τον έλεγε ένας βιβλιοπώλης των Κορφών. Συνόδευα έναν καθηγητή μου για να συναντήσω το Φίλιππο, επειδή επρόκειτο να ετοιμάσω διατριβή για τον Κωνσταντίνο θεοτόκη. Εκεί ανάμεσα στα τελάρα με τις χιλιάδες των ψηφίων γνώρισα τον Κακναβάτο. Ένας λεβέντης και κομψός κύριος που φλέρταρε με τα πρώτα ήντα. Την αύρα από τη συνάντηση μαζί του την έχω στη μνήμη μου.
Έχεις δίκιο Γιώργο, έχεις απόλυτο δίκιο. Άλλωστε τα σημάδια που εννοείς είναι απαραίτητα για να εμπνευστείς και να μπορέσεις να πας όπου σε πάει ο σφυγμός σου.
Γυριστρούλα μου ήμουν σίγουρη ότι εσύ ειδικά θα ταυτιζόσουν μ' αυτούς τους στίχους!... φιλιά τρελή συνοδοιπόρισσα
Είδες Μέριλ; Έχεισηκώσει πανιά η παρέα!
Ναι Θερσίτη, είναι εξαιρετικά γοητευτικός άνθρωπος! Αλλά και ποιητής. Και απ' τους λίγους που καθηλώνει όταν διαβάζει στίχους του.
Χαίρομαι βρε! Χαίρομαι....
Δημοσίευση σχολίου