"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Κάθε μέρα μια καινούρια απειλή

Τρέχει τ’ αθάνατο νερό της οικουμένης
μα πώς να πλύνει τόσους ήλιους από τόση ομίχλη;

Ένα κορίτσι γδύνεται την μάσκα των δακρύων
και αναβλύζει θάλασσα απ’ το πρόσωπο
που μέσα της το πνίγει.
Ξερονήσι ετούτο το σημείο το χωρίς επιστροφή
απ’ όπου βλέπεις πια
τόσο κοντά τα ερείπια της νέας πόλης
Μια ανεμόδαρτη φωνή ξεκούρδιστη
έρχεται – χάνεται χλωμή μέσα στους ανεμόμυλους
Κι ένα τρυγόνι πίσω από το κοπάδι
ξέμεινε πάνω στην κεραία
Ταξίδεψαν οι τόποι

Δεν έχει τόπο

Πώς να το στήσω αυτό το σύννεφο
στα ξύλινά του πόδια;

Κάθε μέρα μια καινούρια απειλή
που κάθε βράδυ σε σκοτώνει
Κι αυτός που τραγουδούσε πάντα τα βαθιά νερά
χαμένος μες στην άμμο

Το πιο παράξενο
πως ό,τι μένει τελικά ύστερ’ απ’ όλα
είναι εκείνο εκεί το πλουμιστό κουρέλι
στο σύρμα κρεμασμένο
ν’ αντέχει στους ανέμους
-ζωής μνημείο; ή θανάτου;-

Τι να πω;
Είναι τόσο λίγα αυτά που μπορεί να πει κανείς
που φτάνει να είναι ίδιες η σιωπή κι η φλυαρία
όταν κοιτάζεις τη θάλασσα

19 σχόλια:

Mariela είπε...

Άφησε το σύννεφο να ταξιδέψει
και κράτα το κουρέλι φυλαχτό πολύτιμο.
-ζωής απόδειξη-

Λορελάη είπε...

Προσπαθώ Μαριέλα μου, προσπαθώ.
καλή σου μέρα

Mariela είπε...

Καλημέρα και σε σένα!
Ευχαριστώ για το σχόλιο (αυτή η θάλασσα....)

giorgos_st είπε...

Όλοι μας προσπαθούμε, το αποτέλεσμα΄είναι που δε μετρά και καλύτερα έτσι "ελεύθεροι αποτελέσματος"

Λορελάη είπε...

Έτσι κι αλλιώς και το αποτέλεσμα σχετικό είναι, οπότε...

vel... είπε...

"Πώς να το στήσω αυτό το σύννεφο
στα ξύλινά του πόδια;"
"Ταξίδεψαν οι τόποι"

Αυτοί οι στίχοι θα μου μείνουν καιρό πολύ σίγουρα. Ομορφο όλο...

Καλό βράδυ... Λορελάη :)

Λορελάη είπε...

Ευχαριστώ πολύ Βελ...
την ζεστή μου καλημέρα.

Θερσίτης είπε...

Εγώ κρατώ την παντοδυναμία της θάλασσας, της φύσης γενικότερα, μπροστά στην ανθρώπινή μας αδυναμία: Τα πάντα, ακόμη και τα αντίθετα τα συνενώνει, για να μας αποδείξει ακυρώνοντάς τα το χθαμαλόν της υπάρξεώς μας.

Λορελάη είπε...

Η φύση μας βάζει στην θέση μας, Θερσίτη...

Ανώνυμος είπε...

"Κι αυτός που τραγουδούσε πάντα τα βαθιά νερά χαμένος μες στην άμμο"

πολύ όμορφο, μου θυμίζει Ελύτη...ή Σεφέρη.....ή εμένα και πολλούς άλλους, γι αυτό κι έφτιαξα μια μικρή όαση!

meril είπε...

Yo πιο παράξενο λοιπόν υύστερα - προπάντων ύστερα- απ' όλα αυτά...
Βλέπεις; Υπάρχει ζώσα η ελπίδα....

gyristroula2 είπε...

"Πώς να το στήσω αυτό το σύννεφο
στα ξύλινά του πόδια;"

Δεν ξέρω την απάντηση, λορελάη, με παρηγορεί όμως που α πορούμε μαζί.

aqua είπε...

Πόσο ν'αντέξει?
Ο ήλιος του ξέβαψε το χρώμα.
Ο άνεμος του έγδαρε τα ξέφτια.
Το σύρμα ξύνει τις πληγές
που η θάλασσα του πλένει
με τ'αλμυρό αλάτι.

Υπόλλειμμα ζωής
σ'αναμονή θανάτου
κουρέλι
στο σύρμα κρεμασμένο

Στη θάλασσα
μονο η σιωπή ταιριάζει...

Λορελάη είπε...

Ηλιογράφε μου, όλοι αυτή τη μικρή μας όαση προσπαθούμε να φτιάξουμε...

Μέριλ μου έχεις την τύχη να ζεις με παιδιά... αυτά είναι πάντα ελπίδα. Όμως ακριβώς τώρα που μιλάμε, γκρεμίζονται γι' άλλη μια φορά ελπίδες... σ' ευχαριστώ ωστοσο για το χαμόγελό σου, είναι πολύτιμο :)

Γυριστρούλα μου, κι εμένα με παρηγορεί αυτό :)

aqua, εντυπωσιακή η συγγένεια! ευχαριστώ πολύ.

gyristroula2 είπε...

Να ξαναπεράσω για ένα γλυκάκι απόψε, φιλενάδα; Δυο κουταλιές, δυο...

Λορελάη είπε...

Κοριτσάκι μου γλυκό, όλο το βάζο! όλο το βάζο... :)
(ευχαριστώ...)

synnefoula είπε...

Καλημέρα. Μου έλειψες. Φιλιά

synnefoula είπε...

Die Wahlverwandtschaften=εκλεκτικές (διαδικτυακες) συγγένειες, μόνο ως μια τέτοια θα μπορούσα να σε χαρακτηρίσω διαβάζοντας τις αναρτήσεις σου.
Επανέρχομαι.
Εχω ξυπνησει αξημέρωτα για να διαβάσω και για να ξεφυγω λίγο διαβαζα παλιότερες αναρτήσεις σο, μιας που σπάνια προλαβαίνω πια να και έχω χάσει σημαντικότατες εξελίξεις σου. Θα επανέλθω αναλυτικότερα.
Δεν σου στέλνω φιλιά πια, σε κάνω μάκια

Λορελάη είπε...

Συννεφούλα μου καλή, τέτοιες συναντήσεις είναι αληθινή χαρά και για μένα. Αυτό ακριβώς προσπαθούμε να βρούμε όταν αποφασίζουμε να βγούμε σ' αυτόν τον αχανή χώρο, τέτοιες εκλεκτικές συγγένειες (εκείνο το άλλο πώς μπορείς και το προφέρεις;;;!! :))))
καλη σου μέρα και καλό κουράγιο με το διάβασμα -θα περάσει κι αυτό, πού θα πάει; :))