Πάω ή φεύγω. Μήπως μόνο πάω; Ή μόνο φεύγω; Τι χωρίζει το πάω από το φεύγω; Υπάρχουν τομές στην ρευστότητα; Στιγμές ισορροπίας; Σιγμές επικράτειας; Υπάρχουν στιγμές; Πάω και φεύγω. Διαρκώς. Εντός. Και εκτός. Ποτέ επί τα αυτά. Ατέρμονη διαδρομή. Εδώ και αλλού. Διαρκώς.
Μήπως μόνο πορεύομαι;
(χαρισμένο στην Φαίδρα)
Πάνω στον "χορό των ποιητών" του Μ. Χατζιδάκι
16 σχόλια:
Στο χορό των ρημάτων
των ενεργητικών
και σε πορεία διαρκή
αγνοείς το "εφησυχάζω"
και εκπλήσσεις
έλα ντε; τώρα που το λες Μεριλάκι... πώς μου διαφεύγει συνεχώς αυτό το ρήμα -όπως και το απλώς ησυχάζω άλλωστε-
φιλιά πολλά :)
Ούτε ησυχάζει, ούτε κοιμάται, ούτε τρώει, άστα, μέριλ, τίποτε δεν είναι τυχαίο. Ψιθυριστά αυτό: (Υπάρχουν εξωγήινοι ανάμεσά μας)
Aγγέλα μου,
να που πάλι δεν ξέρω πώς να σ'ευχαριστήσω,
σπουδαίο το δώρο σου,
άλλωστε ό,τι γράφεις είναι σπουδαίο,πόσο περισσότερο όταν το γράφεις και μου το χαρίζεις,
μου άρεσε το κείμενο γιατί περιγράφει μια πάγια ανησυχία μου,
μέχρι η ψυχή να σηκωθεί ξανά...
θα πηγαίνουμε,θα φεύγουμε και θα γυρίζουμε,
για να μπούμε στον ίδιο στρόβιλο και στη μέθη των αντιθέτων που τελικά μας κρατούν ζωντανούς,
αμαρτάνοντες και μετανοούντες-δεν έχει καμιά σημασία-,
σημασία ίσως έχει μεγαλύτερη το να υπάρχουν αντίδοτα που θα μας ισορροπούν,
σ'ευχαριστώ για τη δύναμη και το κουράγιο που μου δίνεις,
θέλω να είσαι πάντα καλά
σε φιλώ πολύ αγαπημένη μου φίλη
να προσέχεις και να είσαι δυνατή
Ρευστοί είμαστε όλοι. Απλά κάποιοι προτιμούν να παραμένουν στάσιμοι...
Γυριστρούλα, κρύβε λόγια, κρύβε λόγια... :)))
Φαίδρα μου, θέλω κυρίως να κρατήσεις το /ανακτώ-στρέφω-βλέπω-γελώ/
Κι εσύ να προσέχεις και να είσαι δυνατή. σε φιλώ.
Λάκη, κάτι σαν το ρετσίνι που γίνεται απολίθωμα εννοείς; :)))
Αγγέλα μου, πολύ ωραίο! Αν είσαι και στην κατάλληλη φάση ακόμα πιο καλό! Για να σου πω και την αλήθεια όλα τα ρήματα μου έπεσαν just και το ευχάριστο είναι ότι δεν διακρίνω το "φεύγω" από το "πάω". Ναι, τόσο καλά:)
(τυχερή η Φαίδρα :)
Καλημέρα,
μεγάλη ιστορία αυτό το πάω και το φεύγω...
άλλοτε πας και δεν βλέπεις την ώρα να φτάσεις,
άλλοτε πας αργά, πολύ αργά - ίσως να εύχεσαι να μην φτάσεις και ποτέ!
άλλοτε φεύγεις και πας ταυτόχρονα,
άλλοτε φεύγεις τρέχοντας δίχως να ξέρεις που πας....
Πολλά τα "πάω" κι άλλα τόσα τα "φεύγω"...
Μήπως σ'αυτή τη φυγή και τον πηγαιμό πρέπει να εντάξουμε και την επαναφορά;;;
Φιλάκια Αγγέλα
Ξέχασα....
Πολύ πολύ ωραίο το βιντεάκι!
καλημέρα,
@ αλέκα,
δεν φημίζομαι για την καλοτυχία μου,
ωστόσο η γνωριμία μου με την Αγγέλα και ο τρόπος που μπορείς να μοιράζεσαι αγωνίες και προβληματισμούς,όπως και δύσκολες στιγμές και χαρές με αληθινούς ανθρώπους,ίσως με κάνει ν'αλλάξω γνώμη,
και να θεωρώ ευατόν τυχερό!
αναφορικά με το κείμενο της Αγγέλας που μου χάρισε,πραγματικά νιώθω πολύ τυχερή και χαρούμενη.
σας φιλώ πολύ
Αλέκα μου, οι ευτυχείς συναντήσεις με κάνουν ευτυχή!!! :)
Μαριέλα μου, πράγματι πολλά τα φεύγω και τα πάω, γι' αυτό και κάπου κάπως μέσα μόυ συχέονται...
Και βάβαια η "επαναφορά" είναι μέσα, γιατί άλλωστε δεν είναι ποτέ κατά κυριολεξία επαναφορά (μ' έπιασες είμαι σίγουρη...:):)
πολλά φιλιά γλυκιά μου
Φαίδρα μου η τύχη και η χαρά είναι πάντα αμοιβαία και αμφίδρομα πράγματα :)
Το να φεύγεις χωρίς να πηγαίνεις είναι εύκολο και εφικτό.
Η μαγκιά βρίσκεται στο να πηγαίνεις χωρίς να φεύγεις.
Το ρήμα νοηματοδοτείται από το επίρρημα. Μπορεί να είναι επί- αλλά συνιστά το άλας του ρήματος, της ζωής. Ακόμη κι όταν εντάσσεται στο ρήμα υπό τη μορφή της πρόθεσης. Και τότε συνεισφέρει στη μεταβολή, στη μετουσίωση του ρήματος, της ζωής.
Βασιλιά, δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι το πρώτο είναι πιο εύκολο από το δεύτερο. (μη μπερδεύεις το "φεύγω" με το "το βάζω στα πόδια")
Αλλά θα συμφωνήσω ότι το να πηγαίνεις χωρίς να φεύγεις, είναι μαγκιά. (αρκεί να πηγαίνεις όντως, να μην το νομίζεις μόνο...:)
Θερσίτη, πολύ ωραία παρατήρηση!
ευχαριστώ!
θαυμάζω
Υπερβάλλεις Ηλιογράφε μου... υπερβάλλεις...
την καλημέρα μου :)
Δημοσίευση σχολίου