"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Ένας φύσει και τέχνη αντικομφορμιστής


(η γειτονιά μας)



Ο Τάκης Δημόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά, το 1951. Όταν τέλειωσε το σχολείο, το 1968, η αποπνικτική ατμόσφαιρα της χούντας και το ανήσυχο νεανικό του πνεύμα τον ωθούν να φύγει από την Ελλάδα. Ταξιδεύει με ωτοστόπ ως την Αγγλία, και εν συνεχεία για δύο χρόνια περιπλανιέται στην Ευρώπη, εισπνέοντας την ηλεκτρισμένη και γεμάτη υποσχέσεις ατμόσφαιρα της εποχής. Το 1970 καταλήγει στη Σουηδία, μια χώρα όπου το ελευθεριακό κλίμα του γαλλικού Μάη παίρνει σάρκα και οστά. Ζει εκεί μέχρι το 1979, όπου και αρχίζει να ζωγραφίζει, παρακολουθεί μαθήματα, συμμετέχει σε πειραματικά σχήματα, εκθέτει τη δουλειά του.
Γυρίζοντας στην Αθήνα εκθέτει στην γκαλερί «Ώρα» και στην γκαλερί «Εγγονόπουλος», παίρνει εγκωμιαστικές κριτικές, και δύο έργα του αγοράζονται από τον Ίωνα Βορρέ και συμπεριλαμβάνονται στη συλλογή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης. Αλλά η ταξιδιάρικη και αντικομφορμιστική φύση του δεν τον αφήνουν σε ησυχία, ούτε του επιτρέπουν να ακολουθήσει τους πεπατημένους δρόμους. Συνεχίζει για πάνω από δύο δεκαετίες την εσωτερική και εξωτερική περιπλάνησή του, ταξιδεύοντας και ζωγραφίζοντας συνέχεια, μακριά όμως από τους κατεστημένους κύκλους.
Το 2005 αποφασίζει να υποβάλει πάλι τον εαυτό του στη δοκιμασία της δημόσιας έκθεσης, κι έτσι, την τελευταία πενταετία, παρουσιάζει τη δουλειά του σε σημαντικό αριθμό ατομικών και συλλογικών εκθέσεων, ενώ παράλληλα δραστηριοποιείται και στη διοργάνωση εικαστικών εκδηλώσεων με τη συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών.



Η γραφή του ιδιόρρυθμη, δυναμική και απολύτως αναγνωρίσιμη. Η παλέτα του πλούσια, κινείται από τα σκοτεινά γκρίζα ως τα σχεδόν καθαρά και φωτεινά χρώματα, χωρίς να φοβάται τις αντιθέσεις και τις εντάσεις. Η πινελιά του σαφής και λιτή, σε αντίθεση με τα θέματά του που δημιουργούν εκ του μηδενός κόσμους πολύπλοκους, λυρικούς ή εφιαλτικούς. Με χαρακτήρα άλλοτε ειρωνικό, άλλοτε καταγγελτικό, άλλοτε τρυφερό, και συχνά με καθαρούς συμβολισμούς ή ονειρικές παρασημάνσεις, τα έργα του αποκαλύπτουν την προσωπική και κοινωνική του ευαισθησία. Έναν άνθρωπο που βιώνει την αλλοπρόσαλλη ζωή μας με παιδική αθωότητα και ακούραστο ρομαντισμό.
Ο Τάκης Δημόπουλος ίσως αποτυπώνει στη δουλειά του τον σημερινό homo universalis, που ανήκει παντού και πουθενά, που διαλέγεται με το λαβύρινθο του κόσμου και της ύπαρξης, με τρόπο σαρκαστικό και τραγικό ταυτόχρονα. Αναμφισβήτητα μια ενδιαφέρουσα εξπρεσσιονιστική προσέγγιση της σχετικιστικής μεταμοντέρνας εποχής μας, με πνεύμα οικουμενικό, αλλά και με διεισδυτική ουμανιστική ματιά.

(ιδέες)

----------------------------------------------------------

(στην επόμενη ανάρτηση σας επιφυλάσσω περισσότερα έργα του, με πρωτότυπη παρουσίαση)

8 σχόλια:

logia είπε...

πολύ όμορφη παρουσίαση για έναν σεμνό καλλιτέχνη!

gyristroula2 είπε...

Είναι ωραίος ο τρόπος που παρουσιάζεις ό,τι σε εμπνέει. Συνέχισε.

Λορελάη είπε...

logia, γυριστρούλα, νομίζω ότι πράγματι αξίζει τον κόπο να "δείχνουμε" τους ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν, και το κάνουν με σεμνότητα, αξιοπρέπεια και συνέπεια στη τέχνη τους και τον εαυτό τους.
ευχαριστώ

Mariela είπε...

Μπράβο Αγγέλα!!
Μου αρέσει πολύ η παρουσίαση που έκανες στον φίλο μας!!!!!
περιμενω την επόμενη...

Λορελάη είπε...

Μαριέλα μου, εσύ που τον ξέρεις, νομίζω πως θα συμφωνείς με τα λεγόμενά μου.
Είχα σκοπό να φτιάξω ένα βίντεο με έργα του και στίχους μου, αλλά έχω "τεχνικά" προβλήματα, οπότε θα κάνωκάτι πιο απλό.
φιλιά

Mariela είπε...

και πάλι μπορείς ίσως να βάλεις τα κείμενα σου και ενδιάμεσα τις φωτό από τα έργα του...

meril είπε...

Αγγέλα άψογη παρουσίαση...
περιμένω και τη συνέχεια (που υποσχέθηκες)

Λορελάη είπε...

ναι, αυτό υπολογίζω να κάνω Μαριέλα μου, μια που δεσμεύθηκα, αλλά το πρόβλημά μου είναι στις φωτογραφίες που αδικούν τα έργα.

όσον ούπω Μέρη μου :)