"Ποιητικά μόνον οικεί στ' αλήθεια ο άνθρωπος τη γης ετούτη" Martin Heidegger

Σάββατο 26 Απριλίου 2008

Της... διαρκούς (επ)Ανάστασης


(Αφιερωμένο σ' εκείνους που γιορτάζουν)


"Μπαίνοντας ο εικοστός αιώνας στο τελευταίο του τέταρτο, αισθάνομαι άστεγος και περιττός. Όλα είναι κατειλημμένα –ως και τ’ άστρα. Οι άνθρωποι έχουν απαλλαγεί από κάθε παιδεία, όπως στην εποχή του Τσέγκις Χαν, και δεν ερωτεύονται ούτε κατ’ ιδέαν (…) ενώ οι κολεγιόπαιδες λύνουν εκπληκτικές εξισώσεις με ευκολία που είναι ν’ απορείς: συν, πλην, δια, επί –άρα. Το μυστικό στη ζωή αυτή, φαίνεται, δεν είναι αν είσαι δούλος ή όχι. Καθόλου. Είναι να οδηγείσαι με συνέπεια σε κάποιο «άρα» και να έχεις έτοιμη την απάντηση. Πολύ ωραία. Μπροστά όμως σε μια φράση ποιητική, για ποιο λόγο αυτό το «άρα» στομώνει;(…)
«Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει». Άρα; Μηδέν ο μαθητής. -«Ο ήλιος κυκλωδίωκτος, ως αράχη, μ’ εδίπλωνεν». Άρα; Κενό.(…)
Κι όμως κάποιο άλλο «άρα» θα πρέπει να υπάρχει. Κάπου εκεί, κατά το μέρος του μυστηρίου, ή κατά το μέρος της φωνητικής, ή και τα δύο μαζί.(…)
Αναρωτιέμαι: Μήπως θα ήταν χρήσιμο να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι μια διαφορετική από μέρους τους διαχείριση των στοιχείων της πραγματικότητας θα μπορούσε πάλι να τα βγάζει σε αλλιώς αυστηρά και αλλιώς αποδεικτέα μαθηματικά;
Ο ποιητής διαχειρίζεται τα περιουσιακά του στοιχεία κατά τρόπο λευκό, μη προσοδοφόρο, ανεπίκαιρο, αλλά και για τούτο απρόσβλητον.(…)
«Ο ηνιοχεύων την των κινουμένων πνοήν…» Αλήθεια, εδώ πού πάει το «άρα»; Φοβούμαι, στο Α του Κενταύρου. Και είναι άδικο. Δεν επιτρέπεται να παραμένει ο άνθρωπος πάνω σ’ αυτή τη γη με τα τέσσερα. Τα υλικά του αγαθά που αέναα εκμηδενίζονται «συν τη αναλώσει» -και πώς να γίνει αλλιώς;- τον καταδικάζουν ουσιαστικά σε ισόβια: γραφείο-αυτοκίνητο-κρεβάτι-αποχωρητήριο-φέρετρο. Κι’ όμως, γι’ αυτά παθαίνεται και σκοτώνεται σ’ όλη του τη ζωή. Πόσο ευπρόσδεκτος λοιπόν θα ήταν εδώ ένας λιγάκι λοξός, που θα ‘πιανε από την άλλη άκρη το πρόβλημα και θα τους έλεγε χωρίς ενδοιασμούς: Εθισθείτε στην ιδέα ότι η πραγματικότητα είναι μια ωραία γυναίκα που σας προσφέρεται –και δράσετε. Μη διστάσετε να εκλάβετε τα μαλλιά της για σύννεφα ή τη λύπη της για σιγανόφωνο τραγούδι. Μόνον ακούτε και χαϊδεύετε, χαϊδεύετε κι ακούτε.(…) Η πόρτα τότε μπορεί ν’ ανοίξει. Το σύννεφο να περάσει μέσα.(…) Οπόταν, βέβαια, θα ρωτήσει ο άλλος: Και το κέρδος; Ποιο είναι;
Απάντηση: Όλα και τίποτα. Είναι η μυστική κίνηση των πραγμάτων, κάτι που διπλασιάζει την ικανότητά σου ν’ αντιλαμβάνεσαι τη ζωή και που αποτελεί μια πρόσβαση στο πραγματικό νόημα της ελευθερίας. Επειδή –να το πούμε κι αυτό- ελευθερία δεν είναι να κινείσαι ανεμπόδιστα στο πεδίο που σου έχει δοθεί. Να διευρύνεις αυτό το πεδίο, και δη κατά τη διάσταση της αναλογίας των αισθήσεων, αυτό είναι. Διαθέτοντας καινούριες μονάδες για τη μέτρηση του κόσμου. (…) Ένα ρυάκι δεν είναι απλώς λίγό νερό που κατρακυλάει τον κατήφορο. Είναι η λαλούσα κι εύχαρις υποδήλωση της παιδικής ηλικίας των πραγμάτων. Λίγη ξερή, τριμμένη στα δάχτυλά σου, μέντα σε πάει ολόισια στη σκέψη των Ιώνων. Τα χάδια σου είναι η μετάθεση μιας απαλής μουσικής, με όλα τα andante και τα allegro της, πάνω στην επιδερμίδα. Κι εκείνο το φυτό αντικρύ σου, που διαιρεί άνισα πλην σωστά τον χώρο, είναι η αόρατη γεωμετρία που διέπει στο βάθος ολάκερη την οικουμένη. Να, αυτή είναι μια ελευθερία πραγματική, που έχει τη δύναμη τη γενική ν’ αναστέλλει όλες τις επιμέρους αναστολές σου και να σε κάνει, κάθε φορά που τρως μια συναγρίδα ψητή, να τρως κι από λίγο Αιγαίο, με αντίς λεμόνι δυο τρεις οξείς στίχους του Αρχίλοχου.
Υπερβολές; Δε νομίζω. Μάλλον ακριβολογίες. (...)"

(Από το "Η μέθοδος του ΆΡΑ", Εν λευκώ, Οδ. Ελύτης)
(το έργο είναι του Duane Keiser)

38 σχόλια:

Mariela είπε...

Καλή Ανάσταση Αγγελίνα!
Απόρησα όταν είδα κίνηση στο μπλογκ τέτοια ώρα..."Άρα"... καταλήγω στο... αυτονόητο!!
Καθαρά ενημερωτικά, ο Duane Keiser είναι ο πατέρας του daily painting!
Φιλιά!

gyristroula2 είπε...

Σ' ευχαριστώ για όλα αυτά και για πολλά άλλα...

gina είπε...

Πω-πω! Πολύ όμορφο κείμενο... σε κάνει να θέλεις να τρέξεις προς οπουδήποτε - αρκεί να τρέχεις - ώστε "μόνο ν' ακούς και να χαιδεύεις, να χαιδεύεις και ν' ακούς... "

Λορελάη είπε...

Μαριέλα μου, μη πάει στο... κακό το μυαλό σου :))) Απλά ως γνωστό... νυχτοπούλι, και μια κι εδώ πιάνει πιο εύκολα σήμα τη νύχτα, μπαίνω αργά...
πολλά φιλιά και να περνάς καλά!

Γυριστρούλα μου, αυτός ο βώλος είναι μόνο... προϊδεασμός... :))) Ο κανονικός είναι πιο όμορφος!
Κι εγώ ευχαριστώ για πολλά... για πάρα πολλά...
φιλιά

Τζίνα μου, κι εγώ το λατρεύω αυτό το κείμενο! Χαίρομαι που σ' άρεσε.
Αξίζει να το διαβάσεις ολόκληρο.
πολλά πολλά φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Καλή Ανάσταση!

Ο Ελύτης τα είπε όλα άρα........πάω να φωτογραφίσω!

Mariela είπε...

Σε κανένα "κακό" δεν πήγε το μυαλό μου! Αντιθέτως, αντιθέτως.....

Ο Αλχημιστης είπε...

Διαβάζοντας το κείμενο Λορελάη μου, ήρθε στο μυαλό μου κάτι που νομίζω το ξεχνάμε που και που. Οτι κάποια πράγματα δεν έχουν αξία. Σε αντίθεση με αυτό η σημερινή εποχή θέλει οπωσδήποτε να μας κάνει να πεισθούμε οτι ΌΛΑ τα πράγματα έχουν αξία...Και πιστεύω οτι αν κάποιος το πιστέψει αυτό έχει χάσει όλο το νόημα της ζωής.

Λορελάη είπε...

Ηλιογράφε μου, χαίρομαι που σε ενέπνευσε το κείμενο! Περιμένω τα... αποτελέσματα...

Μαριέλα μου, το ξέρω, το ξέρω...:))

Κβάντουμ, έχεις μεγάλο δίκιο σ' αυτό που λες. Κι ακόμα το κείμενο δείχνει ότι ο τρόπος που ανοίγουμε το βλέμμα μας και τις αισθήσεις μας στον κόσμο και τη ζωή, δημιουργεί νόημα -για να μη πω και πραγματικότητα... νομίζω ότι ο νόμος της απροσδιοριστίας, που εσύ ξέρεις καλύτερα, έχει κάποια σχέση μ' αυτό...

Χρόνια πολλά σε όλους, και ιδιαίτερα στους εορτάζοντες!

Ο Αλχημιστης είπε...

Ναι ακριβως Λορελαη μου. Πιστευω οτι οι ανθρωποι αντιλαμβανονται τον κοσμο και την ζωη με τον τροπο που κανουν οι περισσοτεροι. Δεν ξερουν η δεν μαθαινουν οτι υπαρχουν πολλοι τροποι να δεις την ζωη, τους ανθρωπους και τον κοσμο. Δεν υπαρχει σωστος και λαθος τροπος θεωρησης αυτων των πραγματων. Μαλλον υπαρχει στα πλαισια της επιστημης. Αλλα η ενασχοληση με την επιστημη ειναι απλα ενα μερος της ζωης. Στο υπολοιπο μπορουμε να χαλαρωνουμε, να ονειρευομαστε, να αφηνουμε το μυαλο μας να ταξιδεψει. Σε αυτες τις ωρες της χαλαρωσης δεν υπαρχει σωστος και λαθος τροπος να βλεπεις την ζωη. Ο καθενας αντλει διαφορετικο νοημα απο αυτη, και αυτο ειναι που την κανει ενδιαφερουσα, αξιεραστη. Χρονια πολλα σε ολους τους εορταζοντες!!

Θερσίτης είπε...

Στη διαρκή επανάσταση κράτα μια θέση και για μένα. Καλή δύναμη και εμμονή στις αισθητικές σου αντιλήψεις, τις οποίες και συμμεριζόμαστε.

Λορελάη είπε...

Εσύ μετέχεις αυτής της επανάστασης Θερσίτη μου. Με το πάθος σου, το μεράκι σου, τα ιδανικά σου, την αγωνία σου! Όλ' αυτά είναι ποιητική ματιά στον κόσμο και τη ζωή. Χωρίς αυτά η άλλη ποίηση, των λέξεων, δεν υπάρχει. Έσύ αυτό το άλλο Αρα, το κάνεις καθημερινή, πράξη, διδαχή και τρόπο ζωής. Οπότε... καλή δύναμη και σ' εσένα.

meril είπε...

Nα προσυπογράψω τα λεγόμενα του θερσίτη. Καλή δύναμη και εμμονή στις αισθητικές σου αντιλήψεις. Και να χεις το κουράγιο να μας τις μοιράζεσαι....
Και να ξέρεις ως και τα λόγια που δεν είναι δικά σου παίρνουν κάτι απ' τη δική σου αύρα...
Πολλές ευχές σε όλους

Λορελάη είπε...

Ευχαριστώ πολύ Μέριλ, μόνο που δεν νομίζω ότι ο Ελύτης έχει ανάγκη από την αύρα κανενός μας, εμείς όλοι έχουμε ανάγκη το φως του.
Καλή δύναμη και σ' εσένα στον αγώνα τον καλό.

Ο Αλχημιστης είπε...

Λορελαη μου να σε ρωτησω κατι? Σου εχει τυχει να σου αρεσει ενα εργο ενος ποιητη η συγγραφεα και καποια αλλα εργα του να μην σου αρεσουν? Σε αυτη την περιπτωση τι γνωμη σχηματιζεις για τον εν λογω καλλιτεχνη?
Επισης η ζωη πολλων καλλιτεχνων πολλες φορες δεν συμβαδιζει με υατα που γραφουν....Εν τελει ποσο μεγαλο ρολο παιζει η προσωπικοτητα του καλλιτεχνη σε συνδυασμο με το εργο του στην τελικη καταξιωση του στα ματια του κοσμου?

Λορελάη είπε...

Κβάντουμ, ως προς το πρώτο, πάντα έτσι συμβαίνει. Αδύνατον να σου αρέσουν όλα τα έργα κάποιου. Τότε θα ήταν εσύ! Όταν λες μου αρέσει ο τάδε ποιητής, ή ζωγράφος ας πούμε, εννοείς ότι σου αρέσει το ύφος του, η ματιά του, τα θέματά του και ο τρόπος που τα προσεγγίζει, σε γενικές γραμμές όμως. Κάποια έργα ωστόσο θα σου αρέσουν λιγόερο και κάποια περισσότερο. Συνήθως όμως όταν σου αρέσει κάποιος, θα σου αρέσουν και τα περισσότερα έργα του, γιατί το ότι σου αρέσει σημαίνει ότι ο τρόπος που "βλέπει", συντονίζεται με τον δικό σου. Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα να σε συγκινήσουν μεμονωμένα έργα, και όχι το σύνολο ενός δημιουργού. Όλ' αυτά πάντως, για να μην μπερδευτούμε, δεν έχουν σχέση με την αντικειμενική αποτίμηση της αξίας του έργου.
Ως προς το δεύτερο, για μένα είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Το έργο το παντρεύομαι, τον δημιουργό όχι. Άρα το τι κάνει στη ζωή του, ουδόλως με αφορά. Αν τον κρίνω, θα τον κρίνω ως δημόσιο πρόσωπο, όχι ως καλλιτέχνη. Που σημαίνει ότι η όποια ηθική απαξία του προσώπου δεν απαξιώνει και το έργο. Να προσθέσω, για να είμαι απολύτως έντιμη, ότι ιεραρχώ την Τέχνη πάνω από την Ηθική (μιλάω φυσικά για αληθινή Τέχνη). Οπότε είμαι πιο επιεικής με τους δημιουργούς (αρκεί να μην είναι φίλοι μου φυσικά...:)))

Ψαράκης Κ. είπε...

Λέει και ο Κορνάρος

Τα μάτια δε καλοθωρούν
στο μάκρεμα του τόπου
μα πιο μακρια και καθαρά
θωρει η καρδιά τ ανθρώπου

το μόνο που θα μπορούσα να προσθέσω (προσωπική άποψη) ειναι του
ΠΕΤΕΡ ΧΑΝΤΚΕ

«Ο καλλιτέχνης πρέπει να κινδυνεύει»
που δε ξέρω πως το εννοει αυτός ακριβώς
εγω πάντως το παίρνω τοις μετρητοίς...

Ανώνυμος είπε...

Kαλή επανάσταση κι από μένα. Η αρχή της ας γίνει με αναρτήσεις σαν την δική σου, που μας θυμίζουν μια πιο ποιοτική, μια πιο όμορφη πλευρά της ζωής από αυτήν που έχουμε συνηθίσει.

Λορελάη είπε...

Ναι Κωστή, όπως ακριβώς το λέει ο Κορνάρος!
Όσο για τον κίνδυνο, πάντα... αγχίκρημνος ο καλλιτέχνης (άλλως πώς;;;...) και φυσικά πάντα τοις μετρητοίς!!!
Ευχαριστώ σε :)

Aurora μου, δεν ξέρω αν η επανάσταση μπορεί ν' αρχίσει με αναρτήσεις σαν αυτές, αλλά ίσως είμαστε στην εποχή που η επανάσταση πρέπει ν' αρχίσει από το... εποικοδόμημα (για να θυμηθώ και τα μαρξιστικά μου :) Μήπως σήμερα η "κυρίαρχη αντίθεση" είναι μεταξύ πολιτισμού (με την ευρεία έννοια) και βαρβαρότητας; Ή μεταξύ ανθρώπου και φύσης; Δεν ξέρω. Ρωτώ. Όχι εσένα φυσικά. Τους... "επαναστάτες" της αριστεράς.
Και για να έρθω στο προσφιλές σ' εσένα και τον Θερσίτη θέμα, πιστεύω ότι αυτό το κείμενο θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία εξάπαντος! Από εμπνευσμένους ό΄μως δασκάλους, για να μην το... μισήσετε.
Σ' ευχαριστώ γλυκιά μου και καλωσόρισες.

giorgos_st είπε...

Αυτό το άρα είναι η προσωπική μας αντίληψη, η δική μας ματιά,η φαντασία μας,η ευθύνη μας.Δουλειά δική μας να το διαμορφώσουμε και όσο μπορούμε να το απαντήσουμε ή τουλάχιστο να προσπαθήσουμε για κάτι τέτοιο.
προελαύνει και η Ανοιξη αδυσώπητα, άρα?...

keadas είπε...

Πόσο δίκιο έχει ο Ποιητής!
Η ποίηση ειναι η ακριβή αλήθεια που δε χωρά (ακόμη) στην επιστήμη.
Διότι προοδεύοντας η επιστήμη αρχίζει να αντιλαμβάνεται οτι "Λίγη ξερή, τριμμένη στα δάχτυλά σου, μέντα σε πάει ολόισια στη σκέψη των Ιώνων" εξερευνόντας την αμυγδαλή και ότι "Κι εκείνο το φυτό αντικρύ σου, που διαιρεί άνισα πλην σωστά τον χώρο, είναι η αόρατη γεωμετρία που διέπει στο βάθος ολάκερη την οικουμένη"
με τα fractals.
Η μόνη μου αντίρρηση (καθαρά προσωπική) ειναι στις συναγρίδες με στίχους του Αρχίλοχου.
Προτιμώ οφτό ρίφι και ριζήτικα.
(τον αντρειομένο μην το κλαίς..)
με εκτίμηση.

Ανώνυμος είπε...

Λορεαλάη μου,εννοούσα ότι κάποιος μπορεί να νιώσει την ανάγκη για επανάσταση μέσα από ιστολόγια ή άλλα μέσα που προωθούν τον πολιτισμό (πράγμα που σαφώς και μπορεί να γίνει) όχι πως η καθαυτή επανάσταση θα αρχίσει από εδώ. Συνέχισε την καλή δουλειά!

Βραχονησίδα είπε...

Έχοντας γεμίσει εικόνες και πνοές Αιγαίου το κείμενο της ανάρτησής σου είναι ο μόνος τρόπος επιστροφής στην πραγματικότητα χωρίς πληγές και ενοχές.Ή για να το πω διαφορετικά:για να μετουσιωθεί η ομορφιά σε σκέψη και η ποίηση σε πράξη. Καλό μήνα.

Ανώνυμος είπε...

κ. Κεάδα,

"Κι εκείνο το φυτό αντίκρυ σου, που διαιρεί άνισα, πλήν σωστά, τον χώρο, είναι η αόρατη Γεωμετρία που διέπει στο βάθος ολάκερη την οικουμένη"

Αυτό μοιάζει περισσότερο να αποτελεί μια "λυρική" διατύπωση της χρυσής τομής (ως διαίρεση άνισων τμημάτων) όπως παρατηρεί πολύ σωστά ο Σ. Μπαλής, παρά κάτι σχετικό με τα κλασμοειδή (fractals)που έχουν περισσότερο σχέση με την αυτοομοιότητα στη Φύση.

Ανθολογώ το εξής ενδιαφέρον σχόλιο:

"Θα μάθεις, όσο τούτο είναι επιτρεπτό σ'ένα θνητό, ότι η Φύση είναι από κάθε άποψη όμοια προς τον ευατό της." (Πυθαγόρας, Ιεροί Λόγοι)

Λορελάη,

Η αρχή της απροσδιοριστίας ή αβεβαιότητας του Heisenberg είναι πολύ συγκεκριμένη
μαθηματική αρχή της κυματομηχανικής (και όχι μόνο της κβαντομηχανικής) με τραγικές και κάπως ασαφής ακόμη συνέπειες στο οικοδόμημα της σύγχρονης φυσικής, που μόνο ως ένα "λυρικό αξίωμα" όμοιο με το παραπάνω μπορεί να μας οδηγήσει σε κάποια -ποιητικά πάντα- συμπεράσματα. Το λέω αυτό γιατί έχω δει να επικαλούνται τη συγκεκριμένη αρχή πολλάκις διανοητές κατά καιρούς, όπως ο Δ. Λιαντίνης σε μια κριτική του ενός κειμένου περί εντιμότητας του μεγάλου Γ. Σκαρίμπα.

Όπως γράφει και ο σοφός Αλεξανδρινός:
"Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία"

Καλό μήνα και συγχαρητήρια για την όμορφη προσπάθεια του blog σας.

Λορελάη είπε...

Κατ' αρχήν να πω ότι χαίρομαι ιδιαίτερα για την ζωντάνια που πήρε αυτός ο διάλογος. Σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή σας.

Γιώργο μου, αυτή η δημιουργική ματιά (η ποιητική ακριβολογώντας), που διαμορφώνει σχέση με ό,τι υπάρχει γύρω μας και τρόπο ζωής, είναι πιστεύω ζητούμενο όχι μόνο αυτής, αλλά όλων των εποχών, περισσότερο όμως αναγκαία σήμερα από οποτεδήποτε άλλοτε .
Καλώς επέστρεψες. Μας έλειψες! :)

Καιάδα μου, συμφωνώ απόλυτα ότι "η ποίηση ειναι η ακριβή αλήθεια που δε χωρά (ακόμη) στην επιστήμη." Συμφωνώ επίσης στο ότι η σύγχρονη επιστήμη προσεγγίζει σιγά-σιγά την ποίηση. Το έχω ξαναπεί ότι στην σύγχρονη επιστήμη συναντάς όλο και πιο συχνά ιδέες και θεωρίες που μέχρι πρόσφατα μόνο "ποιητική αδεία" επιτρέπονταν. Αν διατηρώ μια αισιοδοξία μέσα σ' αυτη τη γενική διάλυση που ζούμε, την στηρίζω στην επιστήμη που ίσως ξανανοίξει από εκεί που δεν το περιμένουμε την πόρτα της ποίησης (για τα ευρύτερα στρώματα, όχι για εμάς τους λίγους πιστούς) Η συχρονη επιστημονική σκέψη είναι grosso modo ποιητική.
Τώρα για το ρίφι με ριζίτικα... δεν θα διαφωνήσω ως προς την... ποιητικότητά τους... :)))

Aurora μου κατάλαβα τι εννοούσες, απλά ήθελα να πάω λίγο παρακάτω αυτή τη σκέψη, γιατί είναι καιρός οι μαρξιστές που δεν έχουν μετακινήσει το μυαλό τους ούτε ένα μήνα από το 1897, να ξανασκεφτούν μαρξιστικά, δηλαδή διαλεκτικά.
Ευχαριστώ για την ευχή και αντεύχομαι :)

Βραχονησίδα μου, χίλια ευχαριστώ για το σχόλιό σου! Δεν αμφέβαλα ότι ανήκεις κι εσύ στο είδος... homo poeticus, που συχνάζει σ' αυτή την σελίδα... απλώς το επιβεβαιώνεις.
καλώς επέστρεψες και καλό μήνα κι από μένα! :)

Ανώνυμε, ευχαριστώ θερμά για την πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβασή σας.
Η συγκεκριμένη πρόταση του Ελύτη με παραπέμπει κι εμένα περισσότερο στην χρυσή τομή, πιστεύω όμως ότι ο συνειρμός του Καιάδα, αφορούσε μάλλον στην "ποιητικότητα" των φράκταλς με έναν τρόπο πιο γενικό.
Άλλωστε και η δική μου αναφορά στην αρχή της απροσδιοριστίας δεν στόχευε σε μια ακριβή αντιστοίχιση (δεν βιάζομαι καθόλου να "αφαιρέσω τα πέπλα της θεάς", κάθε άλλο). Ήταν μόνο ένας υπαινιγμός για τον ρόλο του παρατηρητή σε σχέση με το παρατηρούμενο φαινόμενο. Η επίδραση της ποιητικής ματιάς και αυτής του επιστήμονα πάνω σ' αυτό είναι ασφαλώς διαφορετική. Αλλά συνεχίζω να πιστεύω, ανοίγοντας αυτή την σκέψη προς μια κοινωνιολογική και ψυχολογική προσέγγιση, ότι ο τρόπος που "βλέπουμε" τα πράγματα και σχετιζόμαστε με αυτά, επηρρεάζουν την εξέλιξή τους. Και σ' αυτό ακριβώς έγκειται η "επαναστατικότητα" αυτής της "ματιάς".
Ευχαριστώ από καρδιάς για τις ευχές σας και καλό μήνα.

keadas είπε...

έχετε δίκιο αλλά δεν εστίασα στην "άνιση πλην σωστή διαίρεση του χώρου" αλλά στο ότι στο ασήμαντο φυτό βρίσκεις τη γεωμετρία του σύμπαντος ,όπως στο φύλλο τη γεωμετρία του φυτού καθώς λειτουργεί η αυτοομοιότητα που όπως μας έδειξε ο Ανώνυμος ήταν ίσως (και αυτή) γνωστή από παλιά.
όπως έχεις δίκιο που λές ότι "ίσως η επιστήμη ξανανοίξει από εκεί που δεν το περιμένουμε την πόρτα της ποίησης " καθώς επιστρέφει σιγά σιγά το πρότυπο του Homo Universalis απο τη εξορία που το είχε στείλει ο αιώνας της απόλυτης ειδίκευσης.
Απόδειξη?
το blog σου μαζί με τα σχόλιά του.

Λορελάη είπε...

Καιάδα, η παρατήρησή σου είναι μεγάλη τιμή για το μπλογκ, που ανήκει όμως και σε όλους εσάς, που συμμετέχετε με τα σχόλια και τις απόψεις σας σ' αυτό, και στον γόνιμο όσο και πολιτισμένο διάλογο που γίνεται.
Πολύ θερμές ευχαριστίες.

sylfaen είπε...

αν εχεις βαλει χρονομετρητηρι των επισκεπτων θα με δεις να ειμαι ωρες στο μπλογκ σου: ακουω τις μουσικες σου!
πολυ μου αρεσουν.
:)

Λορελάη είπε...

sylfaen, δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι μ' αυτό που λες!!!
Δυστυχώς όμως έχω ξεχάσει το πασγουορντ και δεν μπορώ να μπω να βάλω κι άλλες, να τις αλλάξω κλπ. (θα τις έχεις βαρεθεί όλο τις ίδιες...:))) Πρέπει να βρω χρόνο να ξαναφτιάξω τη λίστα απ' την αρχή. Μέχρι τότε... υπομονή... :)
Καλώς ήρθες στα... σχό΄λια (γιατί στο μπλογκ ως φαίνεται είσαι παλιά:)

sylfaen είπε...

να πω την πρωτη καλημέρα μου την ξενυχτισμένη που χαζεύει την αυγή!
Ε δεν ειμαι και πολυ παλια sto blogging, λιγακι :) ...
αλλα δεν σε είχα πετύχει νωρίτερα.
για την μουσικη... με την ησυχία σου: για τον επόμενο μήνα ξανακούω άνετα όσα έχει διαλέξει.
καλημερες!

Zijay είπε...

Καλημέρα!
Αφού μας ξεσηκώσατε αγαπητότατη ασ' το πω κι εγώ με την ρίμα του δρόμου...
"Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει
Έχω ένα πρόβλημα για κάθε σου λύση"
Terror X Crew.

Λορελάη είπε...

Αγαπητότατε Μελικράτη, ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν σας χρειάζομαι.

Zijay είπε...

μην το παίρνετε πρωσοπικά μαντάμ...
Για την επανάσταση το ανέφερα, όχι για εσάς...
Δεν είχα λόγο άλλωστε...

Λορελάη είπε...

Νομίζω πως ούτε η επανάσταση σάς χρειάζεται. Σας ευχαριστώ και πάλι.

Zijay είπε...

Πάντα είχα την απορία αν κάποιος μπορεί να μιλήσει εκ μέρους της επανάστασης...
(Eιλίκρινα οι πρόθέσεις μου ήταν οι καλύτερες-και παραμένουν...)

Την εκτίμησή μου.
Meli!

Roadartist είπε...

Υπεροχος ο Ελυτης..
Καλο μηνα να εχεις :)

Λορελάη είπε...

Ευχαριστώ πολύ roadartist. Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν αρέσει σε νέους ανθρώπους αυτό το κείμενο.
καλό μήνα και σ' εσένα :):):)

Epicuros είπε...

Από το κείμενο διαλέγω: "γραφείο-αυτοκίνητο-κρεββάτι-αποχωρητήριο-φέρετρο"! Η ζωγραφιά ζωντανή. Δική σου;

Λορελάη είπε...

Επίκουρε καλωσόρισες! Του Ελύτη κι αυτή και οι άλλες... ζωγραφιές... Ελπίζω να κράτησες και τις υπόλοιπες πιο όμορφες :):):)